Türkisch | Deutsch |
---|---|
gönlü kırık | |
göz kırpıştırmak verb | zwinkern [zwinkerte; hat gezwinkert]Verb |
hayal kırıklığı | |
hayal kırıklığı noun | die Enttäuschung [der Enttäuschung; die Enttäuschungen]Substantiv |
haykırmak verb | schreien [schrie; hat geschrien]Verb |
haykırış | Ausrufepl |
haykırış noun | der Aufschrei [des Aufschreis/Aufschreies; die Aufschreie]Substantiv der Ausruf [des Ausrufs/Ausrufes; die Ausrufe]Substantiv der Ruf [des Rufes, des Rufs; die Rufe]Substantiv die RufeSubstantiv |
haykırış bağırma | |
haykırış bağırma noun | der Schrei [des Schreis, des Schreies; die Schreie]Substantiv |
hıçkıra hıçkıra ağlamak verb | schluchzen [schluchzte; hat geschluchzt]Verb |
hıçkırık noun | der Schlucken [des Schluckens; —]Substantiv |
kalbıni kırmak verb | kränken [kränkte; hat gekränkt]Verb |
kemik kırılması | |
kemik kırılması noun | der Knochenbruch [des Knochenbruches, des Knochenbruchs; die Knochenbrüche]Substantiv |
kolayca kırılır adjective | zerbrechlichAdjektiv |
kurala aykırı | |
kıkır kıkır gülmek verb | kichern [kicherte; hat gekichert]Verb |
kıkırdak noun | der Knorpel [des Knorpels; die Knorpel]Substantiv |
kılı kırk yaran adjective | spitzfindig [spitzfindiger; am spitzfindigsten]Adjektiv |
kışkırtma | |
kışkırtma noun | die Provokation [der Provokation; die Provokationen]Substantiv |
kışkırtmak verb | reizen [reizte; hat gereizt]Verb scharfmachen [machte scharf; hat scharfgemacht]Phrase |
kışkırtı | |
kışkırtı noun | die Provokation [der Provokation; die Provokationen]Substantiv |
kışkırtıcı adjective | provokatorischAdjektiv |
kıyıya ya da kayalıklara çarparak kırılmak verb | branden [brandete; hat gebrandet]Verb |
kıyıya yarda kayalıklara çarparak kırılma | |
kıyıya yarda kayalıklara çarparak kırılma noun | die Brandung [der Brandung; die Brandungen]Substantiv |
r: çakır keyf olmak | Schwipse[einen Schwips haben] |
r: çakır keyf olmak noun | der Schwips [des Schwipses; die Schwipse]Substantiv |
şakırdamak | |
şakırdamak verb | klirren [klirrte; hat geklirrt]Verb |
soykırım yapmak verb | massakrieren [massakrierte; hat massakriert]Verb |
takırdamak | |
takırdamak verb | klirren [klirrte; hat geklirrt]Verb |