ze znamená v Nemčina
| Polsčina | Nemčina |
|---|---|
| żelazny adjective dotyczący żelaza | eisernAdjektiv |
| żelazny adjective wykonany z żelaza lub zawierający żelazo | eisernAdjektiv |
| żelazny kanclerz | |
| żelazo (chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) metaliczny pierwiastek chemiczny o symbolu Fe i liczbie atomowej 26; noun | Eisen [eiste; hat geeist]Substantiv |
| żelazo (potocznie, potoczny) pospolity, srebrzystoszary i twardy metal z wysoką zawartością żelaza (1.2) noun | Eisen [eiste; hat geeist]Substantiv |
| żelazochrom (chemia, chemiczny) żelazostop z dużą zawartością chromu noun | FerrochromSubstantiv |
| żelazomangan (chemia, chemiczny) żelazostop z dużą zawartością manganu noun | FerromanganSubstantiv |
| żelazownik (botanika, botaniczny) wiecznie zielone drzewo występujące w Australii, Nowej Zelandii i Polinezji noun | EisenhölzerSubstantiv |
| żelbet noun = (budownictwo) żelazobeton; | der Stahlbeton [des Stahlbetons; die Stahlbetone, die Stahlbetons]Substantiv |
| żelbetowy adjective wykonany z żelbetu | konkretisieren [konkretisierte; hat konkretisiert]Adjektiv |
| żele phrase | das Becken [des Beckens; die Becken]Phrase |
| zelektryzować verb | elektrisieren [elektrisierte; hat elektrisiert]Verb |
| Żeleznodorożnyj (geografia, geograficzny) (administracja) osiedle typu miejskiego w Rosji, w obwodzie kaliningradzkim, w rejonie prawdińskim; noun | Gerdauen | SchelesnodoroschnySubstantiv |
| Żeleznogorsk (geografia, geograficzny) miasto zamknięte w azjatyckiej części Rosji, w Kraju Krasnojarskim, założone w celu produkcji plutonu; noun | SchelesnogorskSubstantiv |
| żeliwiak noun piec hutniczy stosowany do wytopu żeliwa; | der Kupolofen [des Kupolofens; die Kupolöfen]Substantiv |
| żeliwny adjective | gusseisernAdjektiv |
| żeliwo (hutnictwo, hutniczy) (chemia, chemiczny) stop odlewniczy żelaza z węglem i innymi pierwiastkami; noun | das Gusseisen [des Gusseisens; die Gusseisen]Substantiv |
| żelka (spożywczy) żelatynowy cukierek; noun | das GummibonbonSubstantiv |
| zelota (historia, historyczny, historycznie) członek żydowskiego ugrupowania religijno-politycznego z I w. n.e., którego celem była czynna walka z okupacją rzymską w Palestynie; noun | der Zelot [des Zeloten; die Zeloten]Substantiv |
| zelówka (rzemiosło, rzemieślniczy) kawałek skóry, gumy lub innego materiału pokrywający przednią połowę podeszwy obuwia lub całą podeszwę noun | die Schuhsohle [der Schuhsohle; die Schuhsohlen]Substantiv |
| zelżyć verb znieważyć obelgą | beschimpfen [beschimpfte; hat beschimpft] (Akkusativ)Verb |
| zelżywość (staropolski) hańba, dyshonor noun | die Schmach [der Schmach; —]Substantiv |
| zemrzeć verb umrzeć | das sterben [des Sterbens; —]Verb |
| zemsta noun odwet za krzywdy | die Rache [der Rache; —]Substantiv |
| zen noun szkoła buddyzmu mahajany rodem z Japonii; | das Zen [des Zen(s); —]Substantiv |
| żeń-szeń (botanika, botaniczny) azjatycka bylina zielna uprawiana ze względu na korzenie wykorzystywane w medycynie, kosmetyce oraz jako przyprawa; noun | der Ginseng [des Ginsengs; die Ginsengs]Substantiv |
| żenada noun wstyd, skrępowanie, zawstydzenie, zażenowanie | die Verlegenheit [der Verlegenheit; die Verlegenheiten]Substantiv |
| żeneta (zoologia, zoologiczny) Viverridae, rodzaj ssaka z rodziny wiwerowatych, cętkowany lub pręgowany drapieżnik o długim ogonie; noun | GinsterkatzeSubstantiv |
| żenić phrase | heiraten [heiratete; hat geheiratet Akkusativ]Phrase |
| zenit (astronomia, astronomiczny) najwyżej położony punkt na niebie; noun | der Zenit [des Zenit(e)s; —]Substantiv |
| Zenon noun imię męskie; | ZenonSubstantiv |
| żeński (biologia, biologiczny) mający narządy wytwarzające jaja, mający komórki ulegające zapłodnieniu, charakterystyczny dla samicy adjective | Damen | FrauenAdjektiv |
| żeński adjective odnoszący się do kobiety, przeznaczony dla kobiety | Damen | FrauenAdjektiv |
| żenujący adjective wprawiający w zakłopotanie, krępujący, onieśmielający, zawstydzający | peinlich [peinlicher; am peinlichsten]Adjektiv |
| zenza phrase | die Bilge [der Bilge; die Bilgen]Phrase |
| zeppelin noun | der Zeppelin [des Zeppelins; die Zeppeline]Substantiv |
| zepsuć | |
| zepsuć verb o sprzęcie: przestać działać | abbrechenVerb |
| zepsuć verb zniszczyć, uszkodzić w sposób uniemożliwiający działanie | kaputtmachen [machte kaputt; hat kaputtgemacht]Verb |
| zepsucie noun rozkład moralności | SittenverfallSubstantiv |
