Polsčina | Nemčina |
---|---|
urodzaj (potocznie, potoczny) obfitość, duża ilość czegoś noun | die Ernte [der Ernte; die Ernten]Substantiv |
urodzaj noun fakt, że coś się dobrze rodzi; (także, też) rezultat zasiewu i uprawy | die Ernte [der Ernte; die Ernten]Substantiv |
urodzajność (rzeczownik odprzymiotnikowy) od: urodzajny noun | die Fruchtbarkeit [der Fruchtbarkeit; —]Substantiv |
urodzajny (rolnictwo, rolniczy) dający obfity plon adjective | fruchtbar [fruchtbarer; am fruchtbarsten]Adjektiv |
urodzajny adjective taki, w którym zebrano wysokie plony | ertragreichAdjektiv |
nieurodzajny adjective cechujący się brakiem urodzaju | nicht ertragreichAdjektiv |
nieurodzajny adjective wydający niski plon | unfruchtbar | kargAdjektiv |