Polsčina | Nemčina |
---|---|
unosić (dawniej, dawny) o uczuciach, doznaniach: kogoś owładnąć, ugłaskać, udobruchać, ułaskawić, ukrócić, ułagodzić, okiełznać, uśmierzyć, powściągnąć , zmiękczyć verb | beatmen [beatmete; hat beatmet]Verb |
unosić | |
unosić verb dawać się przenosić, utrzymywać się na lub nad czymś | FestwagenVerb |
unosić verb dźwigać kogoś lub coś w górę, podnosić, wznosić, dźwigać, podciągać | HebefigurVerb |
unosić verb utrzymywać na sobie, przenosić pewien ciężar, wytrzymywać jego nacisk | führen [führte; hat geführt]Verb |
unosić verb wzlatywać w powietrze | der Aufgang [des Aufgang(e)s; die Aufgänge]Verb |
unosić verb zabierać kogoś, coś ze sobą; uchodzić z kimś, z czymś; zagarniać coś z sobą, porywać, ponieść, przenosić, zanosić na inne miejsce | die Entführung [der Entführung; die Entführungen]Verb |