Polsčina | Nemčina |
---|---|
ostateczny (książkowy) kończący jakiś cykl, ciąg, szereg, serię; ostatni i definitywny adjective | die letzteAdjektiv |
ostateczny (książkowy) o największym natężeniu, w najwyższym stopniu (często w sensie negatywnym); skrajny, krańcowy adjective | die letzteAdjektiv |
dostateczny adjective występujący w wystarczającym stopniu | genügend | zulänglichAdjektiv |
niedostateczny (książkowy) niewystarczający, zbyt mały, niespełniający wymagań adjective | ungenügend [ungenügender; am ungenügendsten]Adjektiv |
niedostateczny (urzędowy) (edukacja, edukacyjny) najniższa ocena szkolna, stopień niedostateczny noun | durchfallen [fiel durch; ist durchgefallen]Substantiv |
niedostateczny noun | die Sechs [der Sechs; die Sechsen]Substantiv |
Sąd Ostateczny (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie, judaizmie i islamie: moment, w którym Bóg dokona ostatecznego sądu nad ludźmi i określi, którzy z nich zostaną zbawieni, a którzy potępieni; noun | Das Jüngste GerichtSubstantiv |