orzeczenie znamená v Nemčina

Polsčina	Nemčina
orzeczenie (językoznawstwo, językoznawczy) część zdania informująca o czynności lub stanie podmiotu noun	das Prädikat [des Prädikats; die Prädikate]Substantiv
orzeczenie (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) rozstrzygnięcie danej sprawy przez organ państwa działający w ramach swej kompetencji noun	Entscheid \| SpruchSubstantiv
orzeczenie noun jakaś opinia, osąd, ekspertyza	der Befund [des Befund(e)s; die Befunde]Substantiv

História vyhľadávania