liczba znamená v Nemčina
| Polsčina | Nemčina |
|---|---|
| liczba (językoznawstwo, językoznawczy) (gramatyka) w deklinacji: kategoria gramatyczna wynikająca z liczności elementów, które dany wyraz określa noun | der Numerus [des Numerus; die Numeri]Substantiv |
| liczba (matematyka, matematyczny) pojęcie będące w najprostszym przypadku abstrakcyjną reprezentacją liczebności zbioru lub poziomu jakiejś wielkości (np. fizycznej); noun | Zahl | AnzahlSubstantiv |
| liczba noun grupa o określonej liczebności | Anzahl | ZahlSubstantiv |
| liczba noun zapis liczby (1.1) | Zahl | NummerSubstantiv |
| liczba atomowa (fizyka, fizyczny) liczba określająca, ile protonów znajduje się w jądrze danego atomu; noun | Ordnungszahl | KernladungszahlSubstantiv |
| liczba całkowita (matematyka, matematyczny) liczba należąca do zbioru liczb naturalnych dodatnich lub zbioru liczb przeciwnych do nich, a także liczba 0; noun | Ganzzahl | ganze ZahlSubstantiv |
| liczba dziesiętna phrase | die Dezimalzahl [der Dezimalzahl; die Dezimalzahlen]Phrase |
| liczba mnoga (gramatyka) w deklinacji: cecha wyrazu opisującego więcej niż jeden element noun | Plural | MehrzahlSubstantiv |
| liczba naturalna (matematyka, matematyczny) (rzadki, rzadko używany) liczba z ciągu 1, 2, 3, … noun | natürliche ZahlSubstantiv |
| liczba naturalna (matematyka, matematyczny) liczba z ciągu 0, 1, 2, 3, …; noun | natürliche ZahlSubstantiv |
| liczba niewymierna (matematyka, matematyczny) liczba rzeczywista niedająca się zapisać w postaci ilorazu liczb całkowitych; noun | irrationale ZahlSubstantiv |
| liczba parzysta (matematyka, matematyczny) liczba, którą można podzielić przez 2 noun | gerade ZahlSubstantiv |
| liczba pierwsza (matematyka, matematyczny) liczba naturalna, która ma dokładnie dwa dzielniki naturalne: jedynkę i siebie samą; noun | die Primzahl [der Primzahl; die Primzahlen]Substantiv |
| liczba podpierwiastkowa phrase | der Radikand [des Radikanden; die Radikanden]Phrase |
| liczba podwójna (gramatyka) w deklinacji: cecha wyrazu opisującego dokładnie dwa elementy, różna od liczby mnogiej; noun | der Dual [des Duals; die Duale]Substantiv |
| liczba pojedyncza (gramatyka) cecha wyrazu oznaczająca, iż odnosi się on do jednej osoby lub jednej rzeczy; noun | Einzahl | SingularSubstantiv |
| liczba porządkowa (matematyka, matematyczny) zwykle w lm: zbiór dobrze uporządkowany, będący kanonicznym reprezentantem pewnej klasy izomorficzności dobrych porządków noun | die Ordinalzahl [der Ordinalzahl; die Ordinalzahlen]Substantiv |
| liczba porządkowa (oficjalnie) liczba naturalna, używana do określenia pozycji w pewnej kolejności noun | die Ordinalzahl [der Ordinalzahl; die Ordinalzahlen]Substantiv |
| liczba potrójna noun | das Trial [des Trials; die Trials, die Triale]Substantiv |
| liczba roku noun | die Jahreszahl [der Jahreszahl; die Jahreszahlen]Substantiv |
| liczba rzeczywista (matematyka, matematyczny) liczba wymierna (ułamek) lub dowolna liczba pomiędzy liczbami wymiernymi; noun | reelle ZahlSubstantiv |
| liczba szesnastkowa | |
| liczba urojona (matematyka, matematyczny) liczba, której kwadrat jest liczbą rzeczywistą niedodatnią noun | imaginäre ZahlSubstantiv |
| liczba wymierna (matematyka, matematyczny) liczba dająca się przedstawić jako ułamek liczb całkowitych; noun | rationale ZahlSubstantiv |
| liczba zespolona (matematyka, matematyczny) liczba postaci a+bi, gdzie a i b to liczby rzeczywiste, a i reprezentuje jednostkę urojoną; noun | komplexe ZahlSubstantiv |
