Polsčina | Nemčina |
---|---|
dialekt (językoznawstwo, językoznawczy) swoista odmiana języka, właściwa dla pewnej społeczności, grupy społecznej lub pewnego terytorium; noun | der Dialekt [des Dialekt(e)s; die Dialekte]Substantiv |
dialekt wysokopruski | |
dialektolog (językoznawstwo, językoznawczy) badacz dialektów noun | DialektologeSubstantiv |
dialektologia (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (językoznawstwo, językoznawczy) nauka o dialektach i gwarach; noun | die Dialektologie [der Dialektologie; —]Substantiv |
dialektologiczny (językoznawstwo, językoznawczy) związany z dialektologią, nauką o dialektach i gwarach adjective | dialektologischAdjektiv |
dialektyczny (filozofia, filozoficzny) związany z dialektyką, zgodny z zasadami dialektyki adjective | dialektischAdjektiv |
dialektyka (filozofia, filozoficzny) teoria rzeczywistości postrzeganej jako ciągłe zmiany noun | die Dialektik [der Dialektik; —]Substantiv |
dialektyzm (językoznawstwo, językoznawczy) cecha lub element językowy właściwe jakiemuś dialektowi wernakularnemu; noun | DialektismusSubstantiv |