Polsčina | Nemčina |
---|---|
Abraham (rzadki, rzadko używany) imię męskie; noun | Abraham [Abrahams ; die Abrahame]Substantiv |
abrahamita | |
abrakadabra noun | das Abrakadabra [des Abrakadabras]Substantiv |
Abraksas | |
Abram noun imię męskie | AbramSubstantiv |
Abraxas | |
abrazja (geologia, geologiczny) ścieranie podłoża skalnego przez luźny materiał skalny przemieszczany przez wodę; noun | die Abrasion [der Abrasion; die Abrasionen]Substantiv |
abrazyjny | |
abrégé | |
abrewiacja (książkowy) (termin specjalistyczny) skrót wyrazu lub grupy wyrazów w piśmie, szczególnie w odniesieniu do dawnych rękopisów noun | die Abbreviation [der Abbreviation; die Abbreviationen]Substantiv |
abrewiator | |
abrewiatura (książkowy) system skrótów najczęściej używanych wyrażeń, stosowany w starożytności i średniowieczu; noun | die Abbreviatur [der Abbreviatur; die Abbreviaturen]Substantiv |
abrewiatura (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) skrót zapisu muzycznego noun | Abbreviatur | AbkürzungSubstantiv |
abriktozaur (paleontologia, paleontologiczny) dwunożny, roślinożerny dinozaur z rodziny heterodontozaurów, ornitopod wyglądem przypominający heterodontozaura; noun | AbrictosaurusSubstantiv |
abrogacja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) uchylenie uregulowania prawnego lub wyroku noun | AbrogationSubstantiv |
abrogować | |
Abruzja (geografia, geograficzny) (administracja) region administracyjny w centralnych Włoszech nad Morzem Adriatyckim; noun | die AbruzzenSubstantiv |
Abruzyjczyk noun mieszkaniec Abruzji | AbruzzeseSubstantiv |
Abruzyjka noun mieszkanka Abruzji | AbruzzesinSubstantiv |
abruzyjski adjective związany z Abruzją | abruzzischAdjektiv |
abryna | |
ABS (motoryzacja) układ przeciwpoślizgowy; | |
Absalom (biblijny) postać biblijna, syn króla Dawida; noun | AbschalomSubstantiv |
absces (medycyna, medyczny) ropień noun | der das Abszess [des Abszesses; die Abszesse]Substantiv |
abscysa phrase | die x-Achse [der x-Achse; die x-Achsen]Phrase |
absencja noun nieobecność w danym miejscu, zwłaszcza w pracy | die Absenz [der Absenz; die Absenzen]Substantiv |
absencja chorobowa noun | die Absenz [der Absenz; die Absenzen]Substantiv |
absencyjny adjective związany z absencją, nieobecnością, dotyczący absencji, nieobecności | Absenz | Abwesenheit | FehlenAdjektiv |
absenteizm noun uchylanie się od wypełniania obowiązków społecznych | der Absentismus [des Absentismus; die Absentismen]Substantiv |
absentować | |
absmak | |
absolucja (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) rozgrzeszenie, zdjęcie klątwy kościelnej, odpuszczenie grzechów; noun | die Absolution [der Absolution; die Absolutionen]Substantiv |
absolut noun to, co istniało samo przez się, absolutny duch, Bóg; | AbsolutSubstantiv |
absolutna większość | |
absolutna większość głosów | |
absolutnie (filozofia, filozoficzny) obiektywnie, niezależnie od czegoś, bezwzględnie adverb | absolutAdverb |
absolutnie (historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) mając nieograniczoną władzę, posiadając władzę absolutną adverb | absolutAdverb |
absolutnie adverb całkowicie, niezależnie od niczego, niedopuszczając wyjątków | absolut | völligAdverb |
absolutnie adverb niekwestionowanie, niebudząc zastrzeżeń | absolutAdverb |
absolutność noun | die Absolutheit [der Absolutheit; die Absolutheiten]Substantiv |