a znamená v Nemčina
| Polsčina | Nemčina |
|---|---|
| abbasyd | |
| abbé noun tytuł honorowy we francuskim Kościele katolickim; | AbbateSubstantiv |
| abbreviatura noun | die Abbreviatur [der Abbreviatur; die Abbreviaturen]Substantiv |
| abc noun | das Abc [des Abc; die Abc]Substantiv |
| ABC noun podstawy czegoś | das Abc [des Abc; die Abc]Substantiv |
| abchaski (językoznawstwo, językoznawczy) język używany w Abchazji; noun | AbchasischSubstantiv |
| abchaski adjective związany z Abchazją, dotyczący Abchazji lub jej mieszkańców | abchasisch | AbchasischAdjektiv |
| Abchaz noun mieszkaniec Abchazji; | der Abchase [des Abchasen; die Abchasen]Substantiv |
| Abchazja (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (administracja) formalnie republika autonomiczna wchodząca w skład Gruzji; noun | Abchasien [Abchasien(s); —] (autonome Republik innerhalb Georgiens)Substantiv |
| Abchazka noun mieszkanka Abchazji | AbchasinSubstantiv |
| abcyksymab (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) lek przeciwpłytkowy będący fragmentem Fab przeciwciała monoklonalnego przeciw receptorowi GPIIb/IIIa na powierzchni ludzkich płytek krwi; noun | AbciximabSubstantiv |
| Abdera (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) starożytne miasto, kolonia grecka w południowej Tracji nad Morzem Egejskim, niedaleko ujścia rzeki Nestos noun | AbderaSubstantiv |
| Abdera (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) starożytne miasto portowe, kolonia kartagińska, znajdująca się na południowym wybrzeżu Półwyspu Iberyjskiego; noun | AbderaSubstantiv |
| abderycki (geografia, geograficzny) związany z Abderą, dotyczący Abdery, pochodzący z Abdery adjective | abderitischAdjektiv |
| abderyta (historia, historyczny, historycznie) mieszkaniec miasta Abdera w Tracji uchodzący w opinii starożytnych Greków za uosobienie głupoty, filisterstwa i kołtuństwa noun | der Abderit [des Abderiten; die Abderiten]Substantiv |
| abdest (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) nazwa rytualnych obmywań u muzułmanów, bez których nie wolno odprawiać zwykłych pięciu modlitw dziennych; noun | Wudu'Substantiv |
| Abdiasz (biblijny) postać biblijna, prorok; noun | ObadjaSubstantiv |
| abdomen noun | das Abdomen [des Abdomens; die Abdomen/Abdomina]Substantiv |
| abdominalny adjective | abdominalAdjektiv |
| abdominoplastyka (medycyna, medyczny) chirurgiczny zabieg kosmetyczny poprawiający wygląd brzucha poprzez skrócenie mięśni oraz usunięcie nadmiaru tłuszczu i skóry; noun | Abdominoplastik | BauchdeckenstraffungSubstantiv |
| Abdon noun imię męskie; | AbdonSubstantiv |
| abdukcja (fizjologia, fizjologiczny) odchylenie kończyny od osi ciała; noun | die Abduktion [der Abduktion; die Abduktionen]Substantiv |
| abdukcyjny (medycyna, medyczny) (anatomia, anatomiczny) związany z abdukcją adjective | die Abduktion [der Abduktion; die Abduktionen]Adjektiv |
| abduktor (anatomia, anatomiczny) mięsień odciągający kończynę od ciała; noun | der Abduktor [des Abduktors; die Abduktoren]Substantiv |
| Abdul noun imię męskie | AbdulSubstantiv |
| abdykacja noun zrzeczenie się władzy, rezygnacja monarchy z tronu; ; (zobacz) też abdykacja w Encyklopedii staropolskiej | Abdankung | VerzichtSubstantiv |
| abdykacyjny adjective związany z abdykacją, dotyczący abdykacji | Abdankungs- | Abdikations- | Rücktritts- | abdikativAdjektiv |
| abdykować (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zrzekać się władzy monarszej; dokonywać abdykacji verb | abdanken | abdizieren | abtreten | zurücktreten | verzichten | niederlegenVerb |
| abdżad (językoznawstwo, językoznawczy) ogólna nazwa pism alfabetycznych stosowanych do zapisu niektórych języków, posiadających lub stosujących tylko znaki na oznaczenie spółgłosek; noun | KonsonantenschriftSubstantiv |
| abecadlarz (przestarzałe, przestarzały) skorowidz noun | der Index [des Index(es); die Indexe/Indizes/(auch: Indices)]Substantiv |
| abecadlarz | |
| abecadlnik noun | das Abc-Buch [des Abc-Buch(e)s; die Abc-Bücher] (Von Duden empfohlene Schreibung) (Alternative Schreibung: Abecebuch)Substantiv |
| abecadło (językoznawstwo, językoznawczy) zbiór wszystkich liter ułożony w ogólnie przyjętym porządku noun | das Abc [des Abc; die Abc]Substantiv |
| abecadło (przenośnie, przenośnia) elementarne podstawy jakiejś dziedziny wiedzy, rzemiosła, itp. noun | das Abc [des Abc; die Abc]Substantiv |
| abecadłowy adjective | alphabetischAdjektiv |
| abecedariusz noun skorowidz | Index | RegisterSubstantiv |
| Abel noun imię męskie; | AbelSubstantiv |
| Abelard noun imię męskie; | AbelardSubstantiv |
| abelek noun | das Kalbsleder [des Kalbsleders; die Kalbsleder]Substantiv |
| abelkowy (dawniej, dawny) związany z abelkiem; wykonany z abelka adjective | das Kalbsleder [des Kalbsleders; die Kalbsleder]Adjektiv |
