Nemčina-Polsčina slovník »

zen znamená v Polsčina

NemčinaPolsčina
die Akzidenz [der Akzidenz; die Akzidenzen] Phrase

akcydensphrase

druk akcydensowyphrase

die Allianz [der Allianz; die Allianzen] Substantiv

aliansnoun
przymierze między państwami

sojusznoun
porozumienie o wzajemnym wsparciu w sytuacji konfliktu (zwłaszcza zbrojnego);

Alzen Substantiv

Hałcnów(geografia, geograficzny) dawniej wieś, a obecnie dzielnica Bielska-Białej;
noun

anthropozentrisch [anthropozentrischer; am anthropozentrischsten] Adjektiv

antropocentrycznyadjective
skupiony na człowieku, stawiający człowieka na najważniejszym miejscu

ätzend [ätzender; am ätzendsten] Adjektiv

kiepski(potocznie, potoczny) marny, nędzny, zły
adjective

egozentrisch [egozentrischer; am egozentrischsten] Substantiv

egocentryczkanoun
kobieta uważająca, że świat „kręci się” wokół niej

egozentrisch [egozentrischer; am egozentrischsten] Adjektiv

egocentrycznyadjective
związany z egocentryzmem, świadczący o traktowaniu siebie jako najważniejszy/centralny punkt świata

exzentrisch [exzentrischer; am exzentrischsten] Adjektiv

ekscentrycznyadjective
dziwaczny, odbiegający od normy

glänzend [glänzender; am glänzendsten] Adjektiv

błyszczącyadjective
taki, który się błyszczy

lśniącyadjective
taki, który lśni, błyszczy, świeci, bije blaskiem

szenisch [szenischer; am szenischsten] Adjektiv

scenicznyadjective

transzendental [transzendentaler; am transzendentalsten] Adjektiv

transcendentalny(filozofia, filozoficzny) taki, który dotyczy apriorycznych form poznania (wykracza poza granice umysłu i odnosi się do przedmiotu poznania)
adjective

die Ambivalenz [der Ambivalenz; die Ambivalenzen] Substantiv

ambiwalencjanoun
współistnienie sprzecznych uczuć, postaw lub opinii

die Ambivalenz [der Ambivalenz; die Ambivalenzen] Phrase

dwójakośćphrase

dwówartościowośćphrase

die Ambulanz [der Ambulanz; die Ambulanzen] Substantiv

karetka pogotowianoun

Amniozentese

amniopunkcja

andrehen | aufschwatzen Verb

wciskać(potocznie, potoczny) namawiać nachalnie do kupna
verb

Angrenzen [grenzte an; hat angegrenzt] (an mit Akkusativ) Substantiv

przypora(architektura, architektoniczny) mur odchodzący prostopadle na zewnątrz od ściany wysokiego budynku pełniący funkcję konstrukcyjną;
noun

angrenzen | grenzen Verb

graniczyćverb
mieć wspólną granicę, sąsiadować

angrenzend Adjektiv

graniczącyadjective

przylegającyadjective

anheizen [heizte an; hat angeheizt] Adjektiv

paliwowyadjective
związany z paliwem

ankotzen [kotzte an; hat angekotzt] Verb

spieprzać(potocznie, potoczny) uciekać
verb

wkurwiać(wulgarnie, wulgaryzm) wyjątkowo kogoś denerwować, drażnić
verb

wkuźwiać(wulgarnie, wulgaryzm) wyjątkowo kogoś denerwować, drażnić
verb

ankreuzen [kreuzte an; hat angekreuzt] Verb

płynąć zmiennym kursemverb

robić krzyżykverb

stawiać krzyżykverb

annehmen | voraussetzen Verb

założyćverb
twierdzić, że coś się stanie; prorokować, dywagować o przyszłości

anschwärzen [schwärzte an; hat angeschwärzt] Verb

oczerniaćverb
rozgłaszać nieprawdziwe informacje o kimś, mając na celu przedstawienie go w niekorzystnym świetle

anschwitzen [schwitzte an, hat angeschwitzt] Verb

potnieć(fizjologia, fizjologiczny) wydzielać pot, pokrywać się potem
verb

ansetzen [setzte an; hat angesetzt] Verb

zaplanowaćverb
poczynić plan, postanowić w jakich warunkach coś wykonać

zawiązywać(botanika, botaniczny) tworzyć zawiązek kwiatu, liścia, owocu
verb

Anstand | Korrektheit | Schicklichkeit | Dezenz Substantiv

przyzwoitośćnoun
przestrzeganie dobrych obyczajów i norm etycznych

anstiften | aufhetzen | aufwiegeln Verb

podżegaćverb
wzniecać negatywne uczucie lub czyny wobec kogo lub czego

der Anthropozentrismus Substantiv

antropocentryzm(filozofia, filozoficzny) przekonanie, wedle którego człowiek to ośrodek świata, a wszystko w przyrodzie dzieje się ze względu na niego
noun

antropocentryzmnoun
interpretacja świata wyłącznie z punktu widzenia doświadczenia człowieka

1234

História vyhľadávania