zeit znamená v Polsčina
| Nemčina | Polsčina |
|---|---|
| die Gleichzeitigkeit [der Gleichzeitigkeit; die Gleichzeitigkeiten] Substantiv | jednoczesnośćnoun równoczesność(odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest równoczesne; cecha tych, którzy są równoczesni synchronicznośćnoun |
| die Halbwertszeit [der Halbwertszeit; die Halbwertszeiten] Substantiv | okres półtrwania(chemia, chemiczny) czas, w którym połowa atomów pierwiastka promieniotwórczego ulega rozpadowi |
| die Hauptverkehrszeit [der Hauptverkehrszeit; die Hauptverkehrszeiten] Substantiv | godziny szczytu(ekonomia, ekonomiczny) (telekomunikacja) okres największego obciążenia sieci np. elektrycznej, telekomunikacyjnej, sieci dróg |
| die Hundstage (heißeste Zeit im Hochsommer in Europa (24. Juli bis 23. August)) Substantiv | kanikuła(historia, historyczny, historycznie) w starożytnym Rzymie: pora roku, w której Słońce znajduje się w gwiazdozbiorze Psa, czyli od 22 czerwca do 23 sierpnia psie dni(średniopolski) kanikuła, okres największych letnich upałów |
| die Herbstzeitlose [der Herbstzeitlose; die Herbstzeitlosen] plant name | zimowit jesiennyplant name |
| höchste Zeit Substantiv | najwyższy czasnoun |
| die Hochzeit [der Hochzeit; die Hochzeiten] Substantiv | wesele(etnografia, etnograficzny) (gastronomia) przyjęcie i zabawa urządzane po ślubie weseliskonoun |
| die Hochzeit [der Hochzeit; die Hochzeiten] Adjektiv | weselnyadjective |
| hochzeitlich Adjektiv | ślubnyadjective |
| Hochzeitsfeier | |
| der Hochzeitstag [des Hochzeitstag(e)s; die Hochzeitstage] Adjektiv | rocznicowyadjective |
| Imbiss | Zwischenmahlzeit Substantiv | przekąskanoun |
| in die alt Zeit Adverb | dawnymi czasyadverb |
| in letzter Zeit Adverb | ostatnimi czasyadverb ostatnioadverb |
| Jahresarbeitszeit | |
| die Jahreszeit [der Jahreszeit; die Jahreszeiten] Substantiv | pora rokunoun sezon(handel, handlowy) pora roku |
| jahreszeitlich Adjektiv | sezonowyadjective |
| die Jungsteinzeit [der Jungsteinzeit; —] Substantiv | |
| die Jungsteinzeit [der Jungsteinzeit; —] Adjektiv | neolitycznyadjective |
| Jungsteinzeit | Neolithikum Substantiv | neolit(historia, historyczny, historycznie) końcowy okres epoki kamienia |
| Karrenzzeit | Sperrfrist Substantiv | karencja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) okres, który musi upłynąć, zanim coś będzie mogło bądź musiało nastąpić |
| Kindheit | Kinderzeit Substantiv | dzieciństwonoun |
| Laiche | Laichzeit Substantiv | tarło(ichtiologia, ichtiologiczny) okres godowy u ryb; |
| die Mahlzeit [der Mahlzeit; die Mahlzeiten] Substantiv | posiłek(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) coś do zjedzenia, pożywienia się |
| Mußezeit Adjektiv | czczy(przenośnie, przenośnia) pusty, próżny, nic nie znaczący, bezcelowy jałowyadjective |
| die Paarungszeit [der Paarungszeit; die Paarungszeiten] Substantiv | okres godowy(zoologia, zoologiczny) okres łączenia się w pary i przystępowania do rozrodu u zwierząt; |
| plötzlich gleichzeitig Adverb | narazadverb |
| prophezeien [prophezeite; hat prophezeit] Verb | prorokować(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) mówić proroctwa |
| die Raumzeit [der Raumzeit; die Raumzeiten] Substantiv | czasoprzestrzeń(fizyka, fizyczny) matematyczny model opisujący czas i przestrzeń zgodnie z postulatami teorii względności; |
| Rausche | Rauschzeit Substantiv | huczka(łowiectwo, łowiecki) okres godowy u dzików; |
| Sauregurkenzeit | Sommerloch Substantiv | sezon ogórkowy(publikatory) okres w porze letniej, gdy w mediach dominują błahe tematy i zmyślone newsy; |
| schlechte Zeiten | czarna godzinaokres dużych trudności, zwłaszcza materialnych, przewidywany w bliżej nieokreślonej przyszłości |
| die Sommerzeit [der Sommerzeit; —] Phrase | czas letniphrase |
