tier znamená v Polsčina
| Nemčina | Polsčina |
|---|---|
| das Tier [des Tier(e)s; die Tiere] Substantiv | zwierzaknoun zwierzę(biologia, biologiczny) organizm cudzożywny o komórkach eukariotycznych, bez ściany komórkowej; zwierzęta(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Animalia Linnaeus, takson w randze królestwa, obejmujące wielokomórkowe organizmy cudzożywne o komórkach eukariotycznych; |
| der Tierarzt [des Tierarztes; die Tierärzte] Substantiv | |
| Tierarzt | Tierärztin Substantiv | weterynarz(weterynaria, weterynaryjny) lekarz leczący zwierzęta; |
| das Tierchen [des Tierchens; die Tierchen] Substantiv | zwierzątko(zdrobniale) od: zwierzę |
| Tiere Substantiv | zwierzyna(łowiectwo, łowiecki) zwierzęta łowne, będące przedmiotem polowań |
| der Tiergarten [des Tiergartens; die Tiergärten] Substantiv | zwierzyniecnoun |
| tierisch [tierischer; am tierischsten] Adjektiv | okropnieadjective strasznieadjective |
| tierisch | animalisch Adjektiv | zwierzęcyadjective |
| der Tierkreis [des Tierkreises; —] Substantiv | zodiak(astrologia, astrologiczny) diagram w formie koła używany przez astrologów, w którym każdy ze znaków zodiaku jest oznaczony innym symbolem zodiak(astronomia, astronomiczny) (astrologia, astrologiczny) pas firmamentu, ciągnący się wzdłuż ekliptyki, na tle którego przemieszczają się w ciągu roku obserwowane z Ziemi Słońce, Księżyc i planety, podzielony na 12 znaków zodiaku; |
| die Tiermedizin [der Tiermedizin; —] Substantiv | weterynaria(medycyna, medyczny) nauka o zdrowiu i chorobach zwierząt, (zobacz) medycyna weterynaryjna |
| der Tierpark [des Tierpark(e)s; die Tierparks/(seltener:) Tierparke/(schweizerisch meist:) Tierpärke] Substantiv | ogród zoologicznynoun park zoologicznynoun |
| Tierrechte Substantiv | prawa zwierzątnoun |
| das Tierreich [des Tierreich(e)s; —] Substantiv | |
| Tierzucht | Zucht Substantiv | rozpłódnoun |
| tierärztlich Adjektiv | weterynaryjnyadjective |
| [[Tierkreis|Tierkreis-]] Adjektiv | zodiakalny(przymiotnik) od zodiak |
| Aaltierchen | |
| ablaktieren | |
| absentieren | |
| abtransportieren [transportierte ab; hat abtransportiert] Verb | odtransportowaćverb |
| adaptieren | angleichen | anpassen Verb | adaptować(biologia, biologiczny) o organizmach: przystosować się/przystosowywać się w ciągu rozwoju ewolucyjnego do zmienionych warunków środowiska |
| adaptiert Verb | dopasowywaćverb przystosowaćverb |
| adoptieren [adoptierte; hat adoptiert] Verb | adoptowaćverb przysposabiaćverb przysposobić(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przyjąć do rodziny cudze dziecko, uznając je za swoje usynawiaćverb usynowiaćverb |
| affektieren [affektierte; hat affektiert] Verb | afektowaćverb |
| affektiert [affektierter; am affektiertesten] Adjektiv | afektowanieadjective afektowanyadjective |
| Affektiertheit | Ziererei Substantiv | afektacjanoun |
| agitieren [agitierte; hat agitiert] Verb | agitowaćverb debatowaćverb propagowaćverb |
