Nemčina-Polsčina slovník »

seligsprechung znamená v Polsčina

NemčinaPolsčina
die Seligsprechung [der Seligsprechung; die Seligsprechungen] Substantiv

beatyfikacja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) oficjalne uznanie przez Kościół katolicki lub Cerkiew zmarłej osoby za błogosławioną i zezwolenie na jej lokalny kult;
noun