Nemčina | Polsčina |
---|---|
die Schriftsprache [der Schriftsprache; die Schriftsprachen] Substantiv | język pisany(językoznawstwo, językoznawczy) reprezentacja języka mówionego za pomocą pisma; |
Literatursprache | Schriftsprache Substantiv | język literacki(językoznawstwo, językoznawczy) język standardowy, język ogólny (odmiana języka przeciwstawiana niskoprestiżowym dialektom i socjolektom) język literacki(językoznawstwo, językoznawczy) staranniejszy rejestr języka, używany głównie w piśmie (forma języka stawiana w opozycji do standardowej mowy potocznej) |
Standardsprache | Einheitssprache | Hochsprache | Literatursprache | Schriftsprache Substantiv | język standardowy(językoznawstwo, językoznawczy) prestiżowa odmiana danego języka, pełniąca funkcję normy ogólnoetnicznej, stawiana w opozycji do wernakularnych form języka |