rachen znamená v Polsčina
| Nemčina | Polsčina |
|---|---|
| der Rachen [des Rachens; die Rachen] Substantiv | paszczanoun |
| Rachen | Kehle | Schlund Substantiv | gardziel(anatomia, anatomiczny) (zoologia, zoologiczny) odpowiednik gardła u zwierząt; rzadziej określenie ludzkiego gardła |
| Rachenabstrich | |
| die Abfragesprache [der Abfragesprache; die Abfragesprachen] Phrase | język zapytańphrase |
| die Amtssprache [der Amtssprache; die Amtssprachen] Phrase | język urzędowyphrase |
| die Ansprache [der Ansprache; die Ansprachen] Substantiv | przemówienienoun wystąpienienoun |
| die Aussprache [der Aussprache; die Aussprachen] Substantiv | przemowanoun wymowa(fonetyka, fonetyczny) sposób artykulacji dźwięków mowy; |
| die Brache [der Brache; die Brachen] Substantiv | ugór(rolnictwo, rolniczy) pole nieuprawiane przez pewien czas; |
| der Drachen [des Drachens; die Drachen] Substantiv | deltoidnoun latawiecnoun |
| der Drache [des Drachen; die Drachen] Substantiv | Smok(astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba północnego; smok(mitologia, mitologiczny) baśniowe groźne zwierzę, rodzaj olbrzymiego, latającego gada; |
| der Drachenbaum [des Drachenbaum(e)s; die Drachenbäume] Substantiv | dracenanoun smocze drzewonoun smokowiecnoun |
| das Drachenblut [des Drachenblutes; —] Substantiv | smocza krewnoun |
| Drachenfrucht | Pitahaya | Pitaya Substantiv | pitaja(spożywczy) jadalny owoc kaktusów z rodzajów Hylocereus i Stenocereus, o różowej, czerwonej lub żółtej skórce; |
| einen Drachen steigen lassen Substantiv | kaniuk(ornitologia, ornitologiczny) Elanus, niewielki ptak drapieżny, nie gnieżdżący się w Polsce; |
| die Fremdsprache [der Fremdsprache; die Fremdsprachen] Substantiv | język obcy(językoznawstwo, językoznawczy) język inny niż język ojczysty |
| die Gebärdensprache [der Gebärdensprache; die Gebärdensprachen] Verb | sygnowaćverb |
| die Gebärdensprache [der Gebärdensprache; die Gebärdensprachen] Substantiv | oznakowanienoun |
| die Gemeinsprache [der Gemeinsprache; die Gemeinsprachen] Substantiv | język ogólny(językoznawstwo, językoznawczy) zespół środków językowych akceptowanych i rozumianych przez ogół użytkowników języka (nieobejmujący żargonizmów czy też terminów właściwych dla określonej dziedziny wiedzy) |
| Hausdrachen | Hexe Substantiv | jędza(pejoratywnie, pejoratywny) kłótliwa, złośliwa kobieta |
| die Jugendsprache [der Jugendsprache; die Jugendsprachen] Phrase | język młodzieżowyphrase język młodzieżyphrase |
| Kehle | Rachen | Hals | Gurgel | Schlund Substantiv | gardło(anatomia, anatomiczny) odcinek między przełykiem a jamą ustną, mieszczący się w przedniej części szyi; |
| Krachen [krachte; hat/ist gekracht] Verb | pierdolnąć(wulgarnie, wulgaryzm) uderzyć pierdolnąć(wulgarnie, wulgaryzm) uderzyć się tłuc(potocznie, potoczny) mocno uderzać |
| die Kultursprache [der Kultursprache; die Kultursprachen] Substantiv | język kulturalnynoun |
| die Kunstsprache [der Kunstsprache; die Kunstsprachen] Substantiv | sztuczny języknoun |
| die Literatursprache [der Literatursprache; die Literatursprachen] Phrase | język książkowyphrase |
| die Mischsprache [der Mischsprache; die Mischsprachen] Substantiv | język mieszany(językoznawstwo, językoznawczy) mowa powstała na skutek wymieszania dwóch lub większej liczby języków; |
| die Programmiersprache [der Programmiersprache; die Programmiersprachen] Substantiv | język programowania(informatyka, informatyczny) język sztuczny przeznaczony do zapisu algorytmów lub programów komputerowych |
| die Schriftsprache [der Schriftsprache; die Schriftsprachen] Substantiv | język pisany(językoznawstwo, językoznawczy) reprezentacja języka mówionego za pomocą pisma; |
| die Seemannssprache [der Seemannssprache; die Seemannssprachen] Substantiv | język żeglarskinoun |
