privileg znamená v Polsčina

Nemčina	Polsčina
das Privileg [des Privileg(e)s; die Privilegien, die Privilege] Substantiv	przywilej(książkowy) szczególne uprawnienie, prawo korzystania ze szczególnych względów w jakimś zakresie; noun
privilegieren [privilegierte; hat privilegiert] Verb	uprzywilejowaćverb obdarzyć przywilejami, nadać szczególne uprawnienia
privilegieren [privilegierte; hat privilegiert] Substantiv	zaszczytynoun wysokie stanowiska zawodowe, odznaczenia, honory wraz ze związanymi z nimi przywilejami
privilegiert [privilegierter; am privilegiertesten] Adjektiv	uprzywilejowanyadjective mający szczególne przywileje, uprawnienia

História vyhľadávania