Nemčina | Polsčina |
---|---|
Polymorphie | Polymorphismus Substantiv | polimorfizm(biologia, biologiczny) zjawisko szczególnego zróżnicowania budowy osobników i przystosowania do pełnienia określonych ról w społeczeństwie; polimorfizm(chemia, chemiczny) zjawisko występowania różnych odmian krystalograficznych tej samej substancji chemicznej. Występuje ono wtedy, gdy ta sama substancja może występować w dwóch lub nawet kilku formach krystalicznych; polimorfizm(informatyka, informatyczny) mechanizmy pozwalające programiście używać wartości, zmiennych i podprogramów na kilka różnych sposobów; |
polymorphisch Adjektiv | polimorficznyadjective |
Polynesien Substantiv | Polinezja(geografia, geograficzny) część Oceanii; |
der Polynesier [des Polynesiers; die Polynesier] Substantiv | Polinezyjczyknoun |
polynesisch Adjektiv | polinezyjski(geografia, geograficzny) dotyczący Polinezji |
Polyneuropathie Substantiv | polineuropatia(medycyna, medyczny) zespół objawów wynikłych z uszkodzenia wielu nerwów obwodowych |
das Polynom [des Polynoms; die Polynome] Substantiv | wielomian(matematyka, matematyczny) wyrażenie algebraiczne złożone ze zmiennych i stałych połączonych działaniami dodawania, odejmowania, mnożenia i podnoszenia do potęgi o stałym wykładniku naturalnym; |
der Polyp [des Polypen; die Polypen] Substantiv | polip(medycyna, medyczny) patologiczny, łagodny rozrost błony śluzowej, np. esicy, nosa lub macicy; polip(zoologia, zoologiczny) osiadła forma morfologiczna parzydełkowców; |
Polypektomie Substantiv | polipektomia(medycyna, medyczny) zabieg usunięcia polipa; |
polyphenole Substantiv | polifenol(biochemia, biochemiczny) organiczny związek chemiczny zawierający przynajmniej dwie grupy hydroksylowe przyłączone do pierścienia aromatycznego, występujący w roślinach i wykazujący działanie przeciwutleniające i zmniejszające ryzyko wystąpienia chorób układu krwionośnego i raka; |
Polypropylen Substantiv | polipropylen(chemia, chemiczny) termoplastyczny polimer syntetyczny; |
Polyptychon Substantiv | poliptyk(sztuka) praca artystyczna składająca się z wielu części tworzących jedno dzieło, w szczególności typ wieloczęściowej nastawy ołtarzowej charakterystyczny dla późnego gotyku; |
das Polysaccharid [des Polysaccharid(e)s; die Polysaccharide] Substantiv | polisacharyd(biochemia, biochemiczny) sacharyd będący polimerem zbudowanym z więcej niż 10 częsteczek monosacharydów; |
polysem | |
das Polystyrol [des Polystyrols; die Polystyrole] Substantiv | styropian(technologia, technika, techniczny) polistyren o mikroporowatej strukturze, najczęściej w formie kształtek, bloków lub płyt, wykorzystywany jako materiał do izolacji cieplnej, dźwiękowej i elektrycznej; |
das Polysyndeton [des Polysyndetons; die Polysyndeta] Substantiv | polisyndeton(językoznawstwo, językoznawczy) figura retoryczna polegająca na łączeniu wielu części wypowiedzi tym samym spójnikiem; |
der Polytheismus [des Polytheismus; —] Substantiv | politeizm(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wielobóstwo, kult wielu bogów; |
der Polytheist [des Polytheisten; die Polytheisten] Substantiv | politeista(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) człowiek wyznający politeizm, wierzący w wielu bogów |
Polytheistin Substantiv | politeistka(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kobieta wyznająca politeizm, wierząca w wielu bogów |
polytheistisch [polytheistischer; am polytheistischsten] Adjektiv | politeistycznyadjective |
polytrop Adjektiv | politropyadjective |
polyzentrische Sprache Substantiv | język policentryczny(językoznawstwo, językoznawczy) język, któremu można przypisać więcej niż jedną formę standardową; |
polyzyklisch | |
die Akropolis [der Akropolis; die Akropolen] Substantiv | Akropol(geografia, geograficzny) wzgórze w Atenach; akropol(historia, historyczny, historycznie) w starożytnej Grecji: osiedle, część miasta znajdująca się na wzgórzu, górne miasto |
alla polacca | |
apollinisch [apollinischer; am apollinischsten] Adjektiv | apolińskiadjective apollińskiadjective |
der Anthropologe [des Anthropologen; die Anthropologen] Substantiv | antropolog(antropologia, antropologiczny) (biologia, biologiczny) badacz rozwoju i zróżnicowania jednostek ludzkich, gatunku ludzkiego oraz ludzkich społeczności; |
Anthropologie | Menschenkunde Substantiv | antropologia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) nauka o człowieku; |
anthropologisch Adjektiv | antropologicznyadjective |
Anti-Monopol | Kartell- Adjektiv | antymonopolowyadjective |
antipolnisch Adjektiv | antypolskiadjective |
apolitisch Adjektiv | apolitycznyadjective |
Apollo Substantiv | apollo(przenośnie, przenośnia) (poetycki, poetycko) piękny, przystojny mężczyzna |
Apollon | Apoll Substantiv | Apollo(rzadki, rzadko używany) imię męskie, jedno z imion mitologicznych; |
Apollon | Apollo Substantiv | Apollo(mitologia grecka) bóg sztuki i piękna; |