phon znamená v Polsčina
| Nemčina | Polsčina |
|---|---|
| das Phon [des Phons; die Phons] Substantiv | głoska(językoznawstwo, językoznawczy) najmniejszy element dźwiękowej formy wypowiedzi, charakteryzujący się stałym zespołem fonetycznych cech artykulacyjnych i akustycznych; |
| Phon | Fon Substantiv | fon(fizyka, fizyczny) jednostka poziomu głośności |
| das Phonem [des Phonems; die Phoneme] Substantiv | fonem(językoznawstwo, językoznawczy) najmniejsza jednostka mowy rozróżnialna dla użytkowników danego języka; |
| Phonematik | |
| Phonemik | |
| die Phonetik [der Phonetik; —] Substantiv | fonetyka(językoznawstwo, językoznawczy) nauka zajmująca się opisywaniem głosek danego języka; |
| phonetisch Adjektiv | fonetycznieadjective fonetyczny(językoznawstwo, językoznawczy) związany z fonetyką, dotyczący fonetyki |
| der Phonograph [des Phonographen; die Phonographen] Substantiv | fonograf(historia, historyczny, historycznie) (technologia, technika, techniczny) dawne urządzenie nagrywające i odtwarzające dźwięk, zwykle z zastosowaniem na woskowych płyt lub wałków; fonograf(historia, historyczny, historycznie) (technologia, technika, techniczny) dawny, prymitywny gramofon do płyt |
| Phonographie | Tonaufnahme | Tonaufzeichnung Substantiv | fonografianoun |
| phonographisch Adjektiv | fonograficznyadjective |
| die Phonologie [der Phonologie; —] Substantiv | fonologia(językoznawstwo, językoznawczy) nauka o fonemach i relacjach między nimi; |
| phonologisch Adjektiv | fonologiczny(językoznawstwo, językoznawczy) związany z fonologią, dotyczący fonologii |
| das Phonometer [des Phonometers; die Phonometer] Substantiv | fonometr(akustyka, akustyczny) przyrząd do mierzenia natężenia dźwięku |
| akrophonisch | |
| das Allophon [des Allophons; die Allophone] Substantiv | allofonnoun alofon(językoznawstwo, językoznawczy) wariant fonemu, inaczej: alofony to głoski reprezentujące ten sam fonem |
| Anepigraphon Substantiv | anepigraf(książkowy) dzieło nieposiadające tytułu |
| Antifonale | Antiphonale Substantiv | antyfonał(dawniej, dawny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) księga liturgiczna zawierająca antyfony |
| die Antiphon [der Antiphon; die Antiphonen] Substantiv | antyfona(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) w Komplecie krótka pieśń maryjna śpiewana lub odmawiana na końcu godziny kanonicznej; antyfona(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) w Liturgii godzin werset odmawiany przed i po psalmie czy kantyku; antyfona(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) w liturgii mszy świętej jeden z wersetów śpiewanych lub odmawianych na wejście, na ofiarowanie i na komunię; |
| Aphonie Substantiv | afonia(medycyna, medyczny) zaburzenie polegające na braku głosu; |
| Apographon Substantiv | apograf(dawniej, dawny) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) odręczna kopia tekstu |
| Dysphonie | |
| Euphonium | |
| Foniatrie | Phoniatrie Substantiv | foniatria(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (medycyna, medyczny) dział medycyny zajmujący się leczeniem i zaburzeniami wydawania głosu (przez człowieka); |
| Glockenspiel | Kinderxylophon Substantiv | dzwonki(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument muzyczny, w którym dźwięk wydobywa się przez uderzanie pałeczkami w metalowe płytki; |
| Grammophon | Plattenspieler Substantiv | gramofon(technologia, technika, techniczny) urządzenie służące do odtwarzania dźwięku zapisanego na płytach gramofonowych; |
| Grammophonplatte | Schallplatte Substantiv | płyta gramofonowanoun |
| die Homophonie [der Homophonie; die Homophonien] Substantiv | homofonia(językoznawstwo, językoznawczy) identyczność fonetyczna między wyrazami o różnej pisowni i różnym znaczeniu homofonianoun |
| Hydrophon Substantiv | hydrofon(technologia, technika, techniczny) mikrofon służący do odbierania dźwięków rozchodzących się w wodzie lub innych cieczach; |
| Kakophonie | Kakofonie | Katzenmusik Substantiv | kakofonianoun |
| kakophonisch Adjektiv | dysharmonicznyadjective kakofonicznyadjective nieharmonicznyadjective |
| das Kolophonium [des Kolophoniums; —] Substantiv | kalafonia(technologia, technika, techniczny) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) łamliwa i przezroczysta pozostałość po destylacji terpentyny z żywicy drzew iglastych; |
| Ktesiphon Substantiv | Ktezyfon(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) starożytne miasto na północno-wschodnim brzegu Tygrysu, u ujścia rzeki Dijala, dawna zimowa stolica państw Partów i Seleucydów; |
