ober znamená v Polsčina
| Nemčina | Polsčina |
|---|---|
| der Ober [des Obers; die Ober] Substantiv | wyżniknoun |
| Oberbayern Substantiv | Górna Bawaria(geografia, geograficzny) (administracja) okręg i rejencja w południowej Bawarii ze stolicą w Monachium; |
| Obere Angara Substantiv | Górna Angara(geografia, geograficzny) rzeka w Buriacji, wpadająca do jeziora Bajkał; |
| obere | Ober- Adjektiv | górnyadjective |
| Oberer See | |
| Oberfamilie Substantiv | nadrodzina(biologia, biologiczny) (systematyka) w systematyce: jednostka wyższa od rodziny |
| oberflächlich [oberflächlicher; am oberflächlichsten] Adjektiv | powierzchniowyadjective powierzchownyadjective |
| oberflächlich [oberflächlicher; am oberflächlichsten] Adverb | powierzchownieadverb |
| oberflächlich | ungenau Adjektiv | niedokładnyadjective |
| die Oberflächlichkeit [der Oberflächlichkeit; die Oberflächlichkeiten] Substantiv | powierzchownośćnoun |
| Oberfranken Substantiv | Górna Frankonia(geografia, geograficzny) (administracja) okręg oraz rejencja w kraju związkowym Bawaria; |
| das Oberhaus [des Oberhauses; die Oberhäuser] Substantiv | izba wyższa(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) w niektórych krajach organ parlamentu dwuizbowego zatwierdzający ustawy |
| Oberhausen | |
| Oberhaut- Adjektiv | naskórkowy(anatomia, anatomiczny) dotyczący naskórka |
| Oberherrschaft | Oberhoheit Substantiv | zwierzchnictwonoun |
| oberirdisch Adjektiv | nadziemnyadjective naziemny(botanika, botaniczny) rosnący nad powierzchnią ziemi |
| der Oberkiefer [des Oberkiefers; die Oberkiefer] Phrase | kość szczękowaphrase |
| Oberkrain Substantiv | Górna Kraina(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w Słowenii, część Krainy; |
| der Oberkörper [des Oberkörpers; die Oberkörper] Substantiv | tors(anatomia, anatomiczny) górna część tułowia u mężczyzny; klatka piersiowa tors(sztuka) rzeźba przestawiająca sam tułów |
| Oberlausitz Substantiv | Górne Łużyce(geografia, geograficzny) część Łużyc należąca obecnie do Saksonii; |
| Oberleitungsbus | Trolleybus | Obus Substantiv | trolejbusnoun |
| der Oberleutnant [des Oberleutnants; die Oberleutnants] Substantiv | porucznik(wojskowość, wojskowy) oficer mający stopień wojskowy porucznika (1.1) |
| Oberleutnant | Leutnant Substantiv | porucznik(wojskowość, wojskowy) jeden z oficerskich stopni wojskowych; |
| das Oberlicht [des Oberlicht(e)s; die Oberlichter/(seltener:) Oberlichte] Substantiv | świetlik(architektura, architektoniczny) element dachu budynku, który doświetla pomieszczenie; |
| Oberpfalz Substantiv | Górny Palatynat(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w południowych Niemczech, na wschodzie obecnego kraju związkowego Bawaria |
| oberrheinisch Adjektiv | górnoreńskiadjective |
| Oberrheinische Tiefebene Substantiv | Nizina Górnoreńska(geografia, geograficzny) kraina geograficzna rzeki Ren pomiędzy jej górnym a środkowym biegiem, od zachodu ograniczona Wogezami, od wschodu Schwarzwaldem; |
| der Oberschenkelknochen [des Oberschenkelknochens; die Oberschenkelknochen] Substantiv | kość udowanoun |
| Oberschlesien Substantiv | Górny Śląsk(geografia, geograficzny) część Śląska należąca obecnie do Polski i Czech; |
| oberschlesisch Adjektiv | górnośląski(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (historia, historyczny, historycznie) dotyczący Górnego Śląska, związany z Górnym Śląskiem, pochodzący z Górnego Śląska, właściwy Górnemu Śląskowi |
| die Oberschule [der Oberschule; die Oberschulen] Substantiv | liceum(edukacja, edukacyjny) szkoła średnia ogólnokształcąca lub zawodowa, przygotowująca do studiów uniwersyteckich; szkoła średnia(edukacja, edukacyjny) szkoła ogólnokształcąca, techniczna lub zawodowa |
| Obersorbisch Substantiv | górnołużycki(językoznawstwo, językoznawczy) język górnołużycki (1.1); |
| Oberst Substantiv | pułkownik(wojskowość, wojskowy) wyższy stopień oficerski niższy od generała; |
| oberster Gerichtshof Substantiv | Sąd Najwyższy(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) naczelny sąd w państwie; |
| der Oberstleutnant [des Oberstleutnants; die Oberstleutnants] Substantiv | podpułkownik(wojskowość, wojskowy) stopień oficerski, w Wojsku Polskim bezpośrednio poprzedzający pułkownika, a powyżej stopnia majora; |
| Obervolta Substantiv | Górna Wolta(historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) nazwa Burkiny Faso do 1984 r. |
