kollektiv znamená v Polsčina

Nemčina	Polsčina
das kollektiv [des Kollektivs; die Kollektive] Adjektiv	kolektywnyadjective zbiorowy, zespołowy, wspólny; oparty na takim działaniu
das Kollektivum [des Kollektivums; die Kollektiva] Substantiv	kolektiwumnoun rzeczownik zbiorowy(gramatyka) rzeczownik, który określa zbiór przedmiotów jednostkowych noun
Kollektivgesellschaft \| Offene Handelsgesellschaft Substantiv	spółka jawna(zarządzanie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) rodzaj spółki osobowej; noun
die Kollektivierung [der Kollektivierung; die Kollektivierungen] Substantiv	kolektywizacjanoun nadawanie czemuś formy kolektywnej;
der Kollektivismus [des Kollektivismus; —] Substantiv	kolektywizm(socjologia, socjologiczny) przeciwstawiany indywidualizmowi pogląd akcentujący rolę wspólnot, grup i zbiorowości; noun
Kollektivlinse Substantiv	kolektyw(optyka, optyczny) dalsza od oka soczewka okularu w urządzeniu optycznym, np. mikroskopie noun
Anhänger des Kollektivismus Adjektiv	kolektywistycznyadjective związany z kolektywizmem, kolektywistami, właściwy kolektywizmowi lub kolektywistom
Arbeitsgemeinschaft \| Kollektiv Substantiv	kolektyw(książkowy) grupa osób związanych wspólną pracą czy inną działalnością, mających ten sam cel noun

História vyhľadávania