klopfen znamená v Polsčina

Nemčina	Polsčina
klopfen [klopfte; hat geklopft] (an mit Akkusativ) Verb	podpierdalać(wulgarnie, wulgaryzm) złośliwie donosić, skarżyć verb pukaćverb uderzać czymś lekko w coś, powodując powstanie odgłosu stukaćverb powodować charakterystyczny dźwięk, uderzając w twardą powierzchnię
anklopfen [klopfte an; hat angeklopft] Verb	poprosićverb pukaćverb razićverb atakować za pomocą jakiejś broni zapukaćverb
auf Holz klopfen	odpukać w niemalowane drewnopukać w niemalowane drewno, aby nie zapeszyć, by słowami (przypuszczeniami) nie zniszczyć dobrej passy
Herzklopfen \| Palpitation Substantiv	palpitacja(medycyna, medyczny) zbyt szybkie bicie serca; noun
schlagen \| klopfen Verb	bićverb o sercu / pulsie normalna lub (częściej) wzmożona, czynność serca, odczuwalny puls bićverb uderzać kogoś, zadawać komuś ból bićverb w grach zabierać przeciwnikowi kartę, pionka, itp.

História vyhľadávania