Nemčina-Polsčina slovník »

hoch znamená v Polsčina

NemčinaPolsčina
das hoch [des Hoch(e)s; die Hochs] Adjektiv

rosłyadjective
słusznej budowy i wzrostu

wysokiadjective
mający duże znaczenie, cieszący się szacunkiem; używane również jako tytuł honorowy

wysokiadjective
o dźwięku: mający dużą częstotliwość

wysokiadjective
znajdujący się na dużej wysokości (wysoko)

das hoch [des Hoch(e)s; die Hochs] Adverb

wysoko(odprzymiotnikowy) → wysoki
adverb

hoch kompliziert Adjektiv

arcytrudnyadjective
bardzo trudny, niezwykle skomplikowany

hoch sein Verb

przewyższaćverb
mieć większą liczbę czegoś

hoch | Hoch- Adjektiv

wysokiadjective
mający dużą zawartość czegoś (zwykle domyślnej cechy)

hoch | Hoch- | groß Adjektiv

wysokiadjective
mający duży wymiar pionowy

hoch | nach oben Adverb

do góryadverb
w kierunku pionowym do ziemi, ponad powierzchnię

hochachtungsvoll [hochachtungsvoller; am hochachtungsvollsten] Phrase

z poważaniemphrase
formuła grzecznościowa zamieszczana na końcu listu skierowanego do urzędu lub mniej znanej nadawcy osobie

der Hochbau [des Hochbau(e)s; die Hochbauten] Substantiv

wysokościowiec(architektura, architektoniczny) bardzo wysoki budynek;
noun

Hochbett | Etagenbett Substantiv

łóżko piętrowenoun
rodzaj łóżka z dwoma (lub więcej) poziomami do spania;

das Althochdeutsch [des Althochdeutsch/Hochdeutschs; —] Phrase

język staro-wysoko-niemieckiphrase

staro-wysoko-niemieckiphrase

Hochdruck- Adjektiv

wysokociśnieniowy(technologia, technika, techniczny) działający w wyniku wysokiego ciśnienia
adjective

wysokociśnieniowy(technologia, technika, techniczny) przeznaczony, przystosowany do wysokiego ciśnienia
adjective

wysokociśnieniowy(technologia, technika, techniczny) wytwarzający wysokie ciśnienie
adjective

Hochdruck | Hoch Substantiv

wyż(meteorologia, meteorologiczny) obszar podwyższonego ciśnienia atmosfery;
noun

die Hochebene [der Hochebene; die Hochebenen] Substantiv

plateau(matematyka, matematyczny) płaski obszar przebiegu funkcji
noun

płaskowyż(geografia, geograficzny) obszar wysoko położony o płaskiej lub lekko falistej powierzchni i o stromych stokach;
noun

hochfrequent Adjektiv

wysokoczęstotliwościowy(technologia, technika, techniczny) dotyczący wysokich częstotliwości
adjective

das Hochgebirge [des Hochgebirges; die Hochgebirge] Phrase

góry wysokiephrase

hochheben [hob hoch; hat hochgehoben] Verb

zadzieraćverb
unosić coś ku górze

Hochheben [hob hoch; hat hochgehoben] Substantiv

podniesienie(rzeczownik odczasownikowy) od podnieść
noun

hochkrempeln [krempelte hoch; hat hochgekrempelt] Verb

podwijaćverb
zginać coś - zawijać część materiału / rzeczy do / za krawędź

hochladen [lädt hoch; lud hoch; hat hochgeladen] Verb

postować(neologizm) zamieszczać post w Internecie
verb

wrzucać(potocznie, potoczny) (informatyka, informatyczny) umieszczać materiały w internecie
verb

hochreißen [riss hoch; hat hochgerissen] Verb

podrywaćverb
szybko coś/kogoś unosić

der Hochgeschwindigkeitszug [des Hochgeschwindigkeitszug(e)s; die Hochgeschwindigkeitszüge] Phrase

KDPphrase
= (kolejnictwo) kolej dużych prędkości

hochspringen [sprang hoch; ist hochgesprungen] Verb

podskakiwaćverb
wykonywać skok niezbyt wysoko

Hochland | Hochebene | Hochfläche Substantiv

wyżyna(geografia, geograficzny) obszar, którego wysokości bezwzględne przekraczają 300 metrów n.p.m., a wysokości względne są na ogół mniejsze niż 300 metrów;
noun

hochloben | übermäßig loben Verb

przechwalać(potocznie, potoczny) chwalić przesadnie; wyolbrzymiać zalety
verb

Hochmoor Substantiv

torfowisko wysokie(geografia, geograficzny) teren podmokły porośnięty mchami, torfowcami itp., zasilany głównie przez opady, o odczynie kwaśnym;
noun

der Hochmut [des Hochmut(e)s; —] Substantiv

butanoun

hardośćnoun

pychanoun
nadmierne przekonanie o własnej doskonałości

wyniosłośćnoun
cecha bycia wyniosłym

zarozumiałośćnoun

Hochmut kommt vor dem Fall

pycha chodzi przed upadkiem

12