Nemčina-Polsčina slovník »

getto | ghetto znamená v Polsčina

NemčinaPolsčina
Getto | Ghetto Substantiv

getto(historia, historyczny, historycznie) dzielnica przymusowego zamknięcia Żydów w czasie drugiej wojny światowej
noun

getto(przenośnie, przenośnia) miejsce, środowisko lub grupa społeczna (etniczna, religijna lub kulturowa) izolująca się od otoczenia, żyjąca w izolacji od otoczenia
noun

gettonoun
dzielnica biedoty, zwykle zamieszkana w większości przez jedną grupę etniczną lub religijną (np. Murzynów, Chińczyków, Portorykańczyków w USA)

gettonoun
w średniowieczu i później: zwarte skupisko, dzielnica miejska odseparowana od pozostałych części miasta i zamieszkiwana przez mniejszość etniczną, zwykle żydowską, pozwalająca im na zachowanie odrębności etnicznej i religijnej