gelehrte znamená v Polsčina

Nemčina	Polsčina
der Gelehrte [ein Gelehrter; des/eines Gelehrten; die Gelehrten/zwei Gelehrte] Substantiv	uczonynoun osoba zajmująca się naukowo jakąś dziedziną wiedzy i będąca w niej autorytetem
der Gelehrte [ein Gelehrter; des/eines Gelehrten; die Gelehrten/zwei Gelehrte] Adjektiv	uczonyadjective gruntownie wykształcony w swojej dziedzinie uczonyadjective poparty lub nacechowany wiedzą
Bart und Mantel machen den Philosophen nicht \| der Bart macht nicht den Gelehrten	broda mędrcem nie czynipozory mylą, pewne rzeczy widziane u ludzi z zewnątrz potrafią być złudne
der Schriftgelehrter Substantiv	skryba(historia, historyczny, historycznie) ten, który przepisywał księgi lub dokumenty noun
Universalgelehrter Substantiv	polimatnoun uczony o wszechstronnej, encyklopedycznej wiedzy

História vyhľadávania