gefallen znamená v Polsčina

Nemčina	Polsčina
das gefallen [des Gefallens; —] Verb	podobać sięverb odpowiadać czyjemuś gustowi, wyczuciu estetycznemu, robić na kimś dobre wrażenie; wydawać się komuś sympatycznym
das Gefallen [des Gefallens; —] Substantiv	przysługanoun grzeczność wyświadczona komuś
Gefallen \| Gefälligkeit Substantiv	grzecznośćnoun przysługa
ausgefallen \| schick \| auserlesen \| ausgesucht \| ungewöhnlich Adjektiv	wyszukanyadjective mający szczególne cechy, rzadko spotykany
die Würfel sind gefallen	kości zostały rzucone(książkowy) stała się rzecz nieodwracalna; zapadła ostateczna decyzja;
durchfallen [fiel durch; ist durchgefallen] Verb	nawalić(potocznie, potoczny) zawieść w czymś, nie zdołać zrobić czegoś z własnej winy verb nawalić(potocznie, potoczny) zepsuć się verb oblewaćverb nie zaliczać komuś egzaminu odpadaćverb przestawać brać udział wskutek przegrania, wyeliminowania
durchfallen [fiel durch; ist durchgefallen] Substantiv	niedostateczny(urzędowy) (edukacja, edukacyjny) najniższa ocena szkolna, stopień niedostateczny noun
einfallen [fiel ein; ist eingefallen] Verb	zapadaćverb osuwać się w głąb, spadać, opuszczać się w dół; stawać się wklęsłym, wklęsnąć; zagłębiać się, pogrążać się w czymś.
nicht auf den Mund gefallen sein Verb	mieć niewyparzony językverb mówić o czymś wprost, zwykle o czymś niemiłym, nieprzyjemnym

História vyhľadávania