elektro- znamená v Polsčina
| Nemčina | Polsčina |
|---|---|
| Elektro- | elektro-pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z elektrycznością |
| das Elektroauto [des Elektroautos; die Elektroautos] Phrase | samochód elektrycznyphrase |
| die Elektrochemie [der Elektrochemie; —] Substantiv | elektrochemia(chemia, chemiczny) dział chemii fizycznej zajmujący się badaniem zależności między zjawiskami elektrycznymi a reakcjami chemicznymi; |
| elektrochemisch Adjektiv | elektrochemicznyadjective |
| die Elektrochirurgie Substantiv | elektrochirurgia(medycyna, medyczny) metoda chirurgiczna, w której do przecinania tkanek używany jest galwanokauter |
| die Elektrode [der Elektrode; die Elektroden] Substantiv | elektroda(fizyka, fizyczny) końcówka przewodnika pozostającego w kontakcie ze środowiskiem, do którego doprowadza lub z którego odprowadza prąd elektryczny; |
| die Elektrodynamik [der Elektrodynamik; —] Substantiv | elektrodynamikanoun |
| das Elektrofahrzeug [des Elektrofahrzeug(e)s; die Elektrofahrzeuge] Substantiv | |
| Elektroflugzeug | |
| das Elektrogerät [des Elektrogerät(e)s; die Elektrogeräte] Substantiv | elektronarzędzie(technologia, technika, techniczny) narzędzie elektryczne przeznaczone do prac remontowych i budowlanych |
| Elektrogitarre | E-Gitarre Substantiv | gitara elektryczna(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) gitara wyposażona w urządzenie przekazujące sygnał do wzmacniacza i modulujące dźwięk; |
| die Elektrokardiographie [der Elektrokardiographie; die Elektrokardiographien] Substantiv | |
| Elektrolumineszenz Substantiv | elektroluminescencja(fizyka, fizyczny) świecenie ciał, wywołane działaniem zmiennego pola elektrycznego; |
| die Elektrolyse [der Elektrolyse; die Elektrolysen] Substantiv | elektroliza(fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) zmiana struktury chemicznej substancji, zachodzące pod wpływem przyłożonego do niej zewnętrznego napięcia elektrycznego |
| der Elektrolyt [des Elektrolyts, des Elektrolyten; die Elektrolyte, die Elektrolyten] Substantiv | elektrolit(chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) substancja zdolna do jonowego przewodzenia prądu elektrycznego; |
| elektrolytisch Adjektiv | elektrolityczny(fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) dotyczący elektrolizy lub elektrolitu, związany z elektrolizą lub z elektrolitem |
| der Elektromagnet [des Elektromagneten, des Elektromagnetes, des Elektromagnets; die Elektromagneten, die Elektromagnete] Substantiv | elektromagnes(fizyka, fizyczny) (elektryczność) cewka, która zachowuje się jak magnes podczas przepływu przez nią prądu elektrycznego; |
| elektromagnetisch Adjektiv | elektromagnetyczny(fizyka, fizyczny) związany z elektromagnetyzmem |
| der Elektromagnetismus [des Elektromagnetismus; —] Substantiv | elektromagnetyzm(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (fizyka, fizyczny) dział fizyki zajmujący się współzależnością zjawisk elektrycznych i magnetycznych |
| Elektrometallurgie Substantiv | elektrometalurgia(technologia, technika, techniczny) wydobywanie metali z rud lub oczyszczanie ich przy użyciu prądu elektrycznego; |
| das Elektrometer [des Elektrometers; die Elektrometer] Substantiv | elektrometrnoun |
| Elektromobilität | |
| der Elektromotor [des Elektromotors; die Elektromotoren] Substantiv | |
| das Elektron [des Elektrons; die Elektronen] Substantiv | elektron(fizyka, fizyczny) cząstka elementarna o ujemnym ładunku elektrycznym, będąca leptonem i składnikiem atomu; |
| Elektron | Elektrum Substantiv | elektrum(mineralogia, mineralogiczny) naturalnie występujący stop złota i srebra, dawniej używany do wybijania monet; |
| die Elektronegativität [der Elektronegativität; die Elektronegativitäten] Substantiv | elektroujemnośćnoun |
| Elektronen- Adjektiv | elektronowy(fizyka, fizyczny) związany z elektronami |
| das Elektronengehirn [des Elektronengehirns; die Elektronengehirne] Phrase | mózg elektronowyphrase |
| das Elektronenmikroskop [des Elektronenmikroskops; die Elektronenmikroskope] Substantiv | mikroskop elektronowy(optyka, optyczny) mikroskop, który dzięki użyciu wiązki elektronów o długości fali mniejszej niż ma światło, pozwala uzyskać powiększenie obrazu powyżej 1500 razy i badać budowę materii nawet na poziomie atomowym |
| die Elektronenröhre [der Elektronenröhre; die Elektronenröhren] Substantiv | |
| der Elektronenstrahl [des Elektronenstrahl(e)s; die Elektronenstrahlen] Substantiv | promienie katodowe(fizyka, fizyczny) strumień elektronów biegnący od katody do anody w rurze do wyładowań elektrycznych wypełnionej rozrzedzonym gazem |
| Elektronenvolt | Elektronvolt Substantiv | elektronowolt(fizyka, fizyczny) jednostka energii; |
| die Elektronik [der Elektronik; —] Substantiv | elektronikanoun |
| elektronisch Adjektiv | elektronicznyadjective |
| Elektrophor Substantiv | elektrofor(technologia, technika, techniczny) (fizyka, fizyczny) prosty przyrząd do wytwarzania ładunków elektrycznych przez pocieranie, stosowany w dydaktyce; |
| die Elektrophorese [der Elektrophorese; —] Substantiv | elektroforeza(fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) zjawisko zachodzące w płynach pod wpływem pola elektrycznego, polegające na ruchu naładowanych cząstek w kierunku jednej z elektrod; |
| der Elektrorasierer [des Elektrorasierers; die Elektrorasierer] Substantiv | golarka(elektryczność) (kosmetyka, kosmetyczny, kosmetologia) urządzenie elektryczne służące do golenia; |
| Elektroschocker Substantiv | paralizator(elektryczność) niewielkie urządzenie wytwarzające prąd elektryczny, służące do paraliżowania i obezwładniania przeciwnika |
| Elektroschockpistole Interjection | taserinterjection |
| Elektroschockpistole Substantiv | tasernoun |
