Nemčina | Polsčina |
---|---|
der Dieb [des Dieb(e)s; die Diebe] Substantiv | włamywacznoun złodziejnoun złodziejaszeknoun |
Diebenga | Tübingen Substantiv | Tybinga(geografia, geograficzny) powiatowe miasto w południowo-zachodnich Niemczech, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia, siedziba rejencji Tybinga (1.2); |
Diebin | eine diebische Elster Substantiv | złodziejkanoun |
der Diebstahl [des Diebstahl(e)s; die Diebstähle] Substantiv | kradzieżnoun |
die Bewunderung Substantiv | zachwycenie(psychologia, psychologiczny) uczucie lub stan podziwu |
die Bibel Substantiv | biblia(przenośnie, przenośnia) najważniejsza książka w danej dziedzinie; ważna, ceniona książka omawiająca podstawy jakiejś nauki |
die Brücken hinter sich abbrechen Verb | palić za sobą mosty(książkowy) uniemożliwiać sobie drogę powrotu, wycofanie się z czegoś, zrywać z kimś, z czymś nieodwołalnie |
Beute | Diebesgut Substantiv | łupnoun |
das böse Gewissen verrät sich selbst | der Dieb hält jeden Busch für einen Büttel | na złodzieju czapka goresytuacja, gdy winowajca dręczony wyrzutami sumienia boi się zdemaskowania, a jednak swoim zachowaniem wzbudza podejrzenia |
Faulenzer | Faulpelz | Tagedieb Substantiv | leniuch(potocznie, potoczny) osoba bardzo leniwa (wyrażenie nacechowane emocjonalnie) wałkońnoun |
Gelegenheit macht Diebe | okazja czyni złodziejamożliwość szybkiego, nieoczekiwanego wzbogacenia się jest pokusą do kradzieży |
der Pferdedieb [des Pferdedieb(e)s; die Pferdediebe] Substantiv | koniokradnoun |
Podiebrad Substantiv | Podiebrady(geografia, geograficzny) miasto w Czechach, nad Łabą w kraju środkowoczeskim; |
Podiebrader | podiebradisch Adjektiv | podiebradzkiadjective |
Strassendieb Substantiv | rzezimieszek(książkowy) złodziej, rabuś, bandzior |
der Taschendieb [des Taschendieb(e)s; die Taschendiebe] Substantiv | kieszonkowiecnoun |
Wilddieberei | Wilderei | Wildern Substantiv | kłusownictwo(łowiectwo, łowiecki) nielegalne łowienie zwierząt |
Wilderer | Wilddieb | Jagdfrevler | Wildfrevler | Wildschütz Substantiv | kłusownik(łowiectwo, łowiecki) człowiek zajmujący się kłusownictwem, nielegalnie polujący na zwierzęta |