Nemčina-Polsčina slovník »

dem znamená v Polsčina

NemčinaPolsčina
Demokratische Republik São Tomé und Príncipe Substantiv

Demokratyczna Republika Wysp Świętego Tomasza i Książęcej(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) pełna, oficjalna nazwa Wysp Świętego Tomasza i Książęcej – państwa w Afryce
noun

Demokratische Republik Timor-Leste

Demokratyczna Republika Timoru Wschodniego

Demokratische Sozialistische Republik Sri Lanka Substantiv

Demokratyczno-Socjalistyczna Republika Sri Lanki(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oficjalna nazwa Sri Lanki jako państwa
noun

die Demokratische Volksrepublik Algerien [der Demokratischen Volksrepublik Algerien; —] Substantiv

Algierska Republika Ludowo-Demokratyczna(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oficjalna nazwa Algierii
noun

Demokratische Volksrepublik Korea Substantiv

Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna(geografia, geograficzny) oficjalna nazwa Korei Północnej;
noun

die Demokratische Volksrepublik Laos [der Demokratischen Volksrepublik Laos; —] Substantiv

Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oficjalna nazwa Laosu jako państwa
noun

demokratisieren [demokratisierte; hat demokratisiert] Verb

demokratyzowaćverb
dokonywać procesu demokratyzacji

die Demokratisierung [der Demokratisierung; die Demokratisierungen] Substantiv

demokratyzacja(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) proces przeobrażania systemu politycznego celem rozszerzenia uczestnictwa politycznego obywateli państwa, wprowadzanie zasad rządzenia opartych na współdecydowaniu wszystkich obywateli;
noun

der Demokratismus [des Demokratismus; —] Substantiv

demokratyzm(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) wyznawanie demokratycznych zasad
noun

demolieren [demolierte; hat demoliert] Verb

demolowaćverb
świadomie niszczyć coś w sposób nieodwracalny

die Demolierung [der Demolierung; die Demolierungen] Substantiv

demolowanie(rzeczownik odczasownikowy) od demolować
noun

der Demonstrant [des Demonstranten; die Demonstranten] Substantiv

demonstrantnoun
uczestnik demonstracji

demonstrantkanoun

die Demonstration [der Demonstration; die Demonstrationen] Verb

wskazaćverb
pokazać, gdzie ktoś albo coś się znajduje

die Demonstration [der Demonstration; die Demonstrationen] Substantiv

defilada(potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) ostentacyjne przechadzanie się
noun

demo(potocznie, potoczny) demonstracja (protest uliczny)
noun

demo(potocznie, potoczny) wersja demonstracyjna, np. gry komputerowej, utworu, programu
noun

demonstracja(wojskowość, wojskowy) manewr taktyczny odciągający uwagę przeciwnika;
noun

demonstracjanoun
czynność pokazywania czegoś

manifa(slangowo) manifestacja
noun

spektakl(przenośnie, przenośnia) popis, efektowne przedstawienie
noun

demonstrativ [demonstrativer; am demonstrativsten] Adjektiv

demonstracyjnyadjective
służący do pokazania produktu, doświadczenia albo urządzenia

demonstrativ | ostentativ Adjektiv

demonstracyjnyadjective
obliczony na efekt

das Demonstrativpronomen [des Demonstrativpronomens; die Demonstrativpronomen, die Demonstrativpronomina] Phrase

zaimek wskazującyphrase

demonstrieren [demonstrierte; hat demonstriert] Verb

demonstrowaćverb
brać udział w publicznym proteście, demonstracji

demonstrowaćverb
okazywać w sposób ostentacyjny swoje uczucia, siłę, możliwości

demonstrowaćverb
prezentować coś – urządzenie, towar lub działanie czegoś

die Demontage [der Demontage; die Demontagen] Verb

demontowaćverb
rozkładać jakąś całość na części; dokonywać demontażu

die Demontage [der Demontage; die Demontagen] Substantiv

demontowanienoun
przeprowadzanie demontażu

demoralisieren [demoralisierte; hat demoralisiert] Verb

demoralizowaćverb
gorszyć, szerzyć demoralizację

gorszyćverb
wywoływać demoralizację

wypaczaćverb
deformować charakter, demoralizować

Demos

dem

die Demoskopie [der Demoskopie; die Demoskopien] Substantiv

demoskopia(socjologia, socjologiczny) badanie opinii publicznej
noun

demütig [demütiger; am demütigsten] Adjektiv

uległyadjective
poddający się czyjejś woli, pozwalający sobą kierować

demütig [demütiger; am demütigsten] Adverb

pokornieadverb
w sposób pokorny

demütigen [demütigte; hat gedemütigt] Verb

upokarzaćverb
poniżać kogoś, obrażać czyjąś godność

Demütigung | Erniedrigung Substantiv

poniżenienoun
stan bycia poniżonym, odbierania komuś godności

upokorzenienoun
wywołane przez kogoś odczucie urażonej ambicji, poniżenia oraz wstydu

Demydiwka Substantiv

Demidówka(geografia, geograficzny) osiedle typu miejskiego na Ukrainie, stolica rejonu w obwodzie rówieńskim;
noun

123

História vyhľadávania