Nemčina-Polsčina slovník »

beruf znamená v Polsčina

NemčinaPolsčina
der Beruf [des Beruf(e)s; die Berufe] Substantiv

powołanienoun
zamiłowanie, uwielbienie czegoś

zawódnoun
czynność, którą ktoś wykonuje, by zdobyć pieniądze

der Beruf [des Beruf(e)s; die Berufe] Adjektiv

powołaniowyadjective
odnoszący się do powołania, związany z powołaniem

berufen [berief; hat berufen] (auf mit Akkusativ) Verb

opierać sięverb

beruflich Adjektiv

zawodowyadjective
związany z zawodem, pracą

die Berufsbezeichnung [der Berufsbezeichnung; die Berufsbezeichnungen] Substantiv

walornoun
cecha wyróżniająca, szczególnie pozytywna

der Korrespondent [des Korrespondenten; die Korrespondenten] (Berufsbezeichnung) Substantiv

korespondentnoun
ktoś kto koresponduje

Berufsgrundschule Substantiv

zasadnicza szkoła zawodowa(edukacja, edukacyjny) szkoła przyuczająca do zawodu, bez tytułu specjalizacji zawodowej
noun

berufsmäßig Adjektiv

fachowyadjective
związany z określonym zawodem, specjalnością

berufsmäßig | professionell Adjektiv

zawodowyadjective
taki, który wykonuje określone zajęcie, traktując jako swój zawód

Berufsschule | Fachschule Substantiv

zawodówka(potocznie, potoczny) szkoła zawodowa
noun

die Berufung [der Berufung; die Berufungen] Substantiv

apelacja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) odwołanie się od decyzji sądu do wyższej instancji
noun

powołując się nanoun

abberufen [berief ab; hat abberufen] Verb

odwoływaćverb

die Abberufung [der Abberufung; die Abberufungen] Substantiv

odwołanienoun
zwrócenie się osoby nieakceptującej decyzji jakichś władz do wyższej instancji o ponowne rozpatrzenie sprawy i zmianę lub uchylenie wydanej decyzji

Aufnahme | Einberufung | Rekrutierung Substantiv

nabórnoun
przyjmowanie nowych osób w jakieś struktury

einberufen [berief ein; hat einberufen] Verb

powoływaćverb
wzywać do służby

ernennen | berufen Verb

powoływaćverb
wyznaczać do roli, stanowiska

freiberufliche Tätigkeit Substantiv

partyzantka(przenośnie, przenośnia) niezorganizowana działalność prowadzona na własną rękę
noun

in Berufung gehen Verb

odwoływaćverb
zwracać się do instancji rozstrzygającej (np. do sądu) o uchylenie jakiejś decyzji, apelować (np. do zdrowego rozsądku, uczuć) w celu osiągnięcia korzyści

Juwelierberuf | Juwelierhandwerk Substantiv

jubilerstwo(rzemiosło, rzemieślniczy) wyrób biżuterii i innych przedmiotów ozdobnych poprzez obróbkę metali szlachetnych i cennych kamieni
noun

Kanadische Berufkraut Substantiv

konyza kanadyjska(botanika, botaniczny) gatunek rośliny z rodziny astrowatych pochodzący z Ameryki Północnej i Środkowej i rozprzestrzeniony w innych rejonach świata;
noun

Nominierung | Berufung Substantiv

nominacjanoun
zgłoszenie kandydatury do nagrody lub stanowiska

Nominierung | Ernennung | Berufung | Ruf Substantiv

nominacjanoun
oficjalne powołanie na stanowisko, szczególnie na wysoki urząd państwowy; (także, też) dokument stwierdzający powołanie