bürger- znamená v Polsčina
| Nemčina | Polsčina |
|---|---|
| Bürger- Adjektiv | obywatelskiadjective |
| der Bürger [des Bürgers; die Bürger] Substantiv | mieszczanin(historia, historyczny, historycznie) osoba należąca do stanu mieszczańskiego; mieszczanin(przestarzałe, przestarzały) mieszkaniec miasta obywatelnoun |
| der Bürger [des Bürgers; die Bürger] Adjektiv | burżujski(pogardliwie, pogardliwy) związany z burżujem, dotyczący burżuja |
| die Bürgerin [der Bürgerin; die Bürgerinnen] Substantiv | obywatelkanoun |
| der Bürgerkrieg [des Bürgerkrieg(e)s; die Bürgerkriege] Substantiv | wojna domowa(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (wojskowość, wojskowy) konflikt zbrojny, którego strony należą do tego samego państwa, plemienia lub grupy etnicznej; |
| Bürgerkriegsland | |
| bürgerlich [bürgerlicher; am bürgerlichsten] Adjektiv | cywilneadjective mieszczański(historia, historyczny, historycznie) związany z mieszczaństwem, mieszkańcami miast |
| der Bürgermeister [des Bürgermeisters; die Bürgermeister] Substantiv | burmistrz(administracja) urzędnik na czele samorządu gminy miejskiej lub miejsko-wiejskiej; mer(administracja) przewodniczący rady miejskiej lub gminy we Francji, sprawujący jednocześnie władzę wykonawczą; |
| Bürgermeister- Adjektiv | burmistrzowskiadjective |
| die Bürgermeisterin [der Bürgermeisterin; die Bürgermeisterinnen] Substantiv | burmistrzyninoun |
| Bürgerplattform Substantiv | Platforma Obywatelska(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) nazwa jednej z polskich partii politycznych; |
| Bürgersteig | Gehweg Substantiv | chodniknoun |
| das Bürgertum [des Bürgertums; —] Substantiv | mieszczaństwo(historia, historyczny, historycznie) stan społeczny wyodrębniony w średniowieczu, złożony z wolnych mieszkańców miast; |
