anspruch znamená v Polsčina

Nemčina	Polsčina
der Anspruch [des Anspruch(e)s; die Ansprüche] Substantiv	uprawnienienoun prawo do wykonywania czegoś przez daną osobę
Anspruch \| Forderung Substantiv	roszczenie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) prawo do żądania od określonej osoby określonego świadczenia lub zaniechania działania; noun
Anspruchsdenken \| Anspruchshaltung Substantiv	roszczeniowośćnoun cecha tego, kto jest roszczeniowy, kto ma dużo roszczeń
anspruchslos \| nicht wählerisch Adjektiv	niewybrednyadjective niebędący wybrednym; nieprzywiązujący wagi do wyboru czegoś; taki, któremu łatwo dogodzić
anspruchsvoll [anspruchsvoller; am anspruchsvollsten] Adjektiv	odrębnyadjective różniący się od innych wymagającyadjective taki, który dużo wymaga, nie jest pobłażliwy wymagającyadjective taki, który stanowi wyzwanie
die Inanspruchnahme [der Inanspruchnahme; die Inanspruchnahmen] Substantiv	skorzystanienoun
Last \| Belastung \| Beanspruchung Substantiv	obciążenienoun ciężar spoczywający na kimś lub czymś
verlangen \| fordern \| beanspruchen Verb	żądaćverb domagać się czegoś kategorycznie

História vyhľadávania