bern znamená v Holandčina

Nemčina	Holandčina
Bern [Bern(s); —] (Schweizer Kanton) Substantiv	Bern39
der Bernstein [des Bernstein(e)s; —] Substantiv	barnsteenm
albern [alberner; am albernsten] Adjektiv	botbijvoeglijk naamwoord dombijvoeglijk naamwoord onbenulligbijvoeglijk naamwoord onnozelbijvoeglijk naamwoord schaapachtigbijvoeglijk naamwoord stombijvoeglijk naamwoord zwakhoofdigbijvoeglijk naamwoord
übernatürlich [übernatürlicher; am übernatürlichsten] Adjektiv	bovennatuurlijkbijvoeglijk naamwoord
bezaubern [bezauberte; hat bezaubert] Verb	begoochelenv beheksenv betoverenv inverrukkingbrengenv verrukkenv
erobern [eroberte; hat erobert] Verb	veroverenv
die Fiber [der Fiber; die Fibern] Substantiv	vezelsubstantief
die Leber [der Leber; die Lebern] Substantiv	leversubstantief
verzaubern [verzauberte; hat verzaubert] Verb	begoochelenv beheksenv betoverenv
Zaubern	toverij
zaubern [zauberte; hat gezaubert] Verb	heksenv
die Übernahme [der Übernahme; die Übernahmen] Substantiv	aannemingsubstantief aanvaarding [aanvaardingen]substantief onthaalsubstantief ontvangstsubstantief opnamesubstantief toelatingsubstantief

História vyhľadávania