Latein | Ungarisch |
---|---|
voluntate adverb | akarvahatározószó szántszándékkalhatározószó önkénthatározószó |
voluntate alicuius | |
ad voluntatem | |
certum est, quod is committit in legem, qui legis verbum complctens contra legis nititur voluntatem | nem vitás, hogy az sérti meg a törvényt, aki betűjét megtartva, annak szelleme ellen vét |
de voluntate alicuis | |
ex voluntate alicuis | |
ex voluntate facio | |
in voluntate alicuis vertitur | |
nec voluntatem el, sed ingenium ac vires defuisse | nem műértésben volt nála hiány, hanem tehetségben és képességben |
O.V.F. (optima voluntate fecit) | |
quis tam demens est, ut sua voluntate maereat? | |
sua voluntate | |
suam voluntatem ad summi viri dignitatem aggrego |