Latein | Ungarisch |
---|---|
sepultura [sepulturae] (1st) F noun | eltemetésfőnév elégetésfőnév |
afficio sepultura verb | eltemetige |
cura sepulturae | |
HL.S.H.N.S. (hic locus sepulturae heredem non sequetur) | |
LD.S.C. (locum dedit sepulturae causa locum de suo constituit) | |
LS.S.C. (locum sibi sepulturae constituit) | |
LS.S.C. (locum sibi sepulturae curavit) | |
otium sine litteris mors est, et hominis vivi sepultura | a nyugalom szellemi munka nélkül halál, vagyis élve eltemettetés (Seneca) |
vita sine litteris mors est, et hominis vivi sepultura | a tudatlan ember élete halál és olyan, mintha élve temették volna el (Seneca) |