Latein | Ungarisch |
---|---|
ira [irae] (1st) F noun | düh valamiértfőnév elkeseredésfőnév haragfőnév |
ira accensus | |
ira concitus | |
ira confervescit | |
ira deum | |
ira ematurescit | |
ira et spes fallaces sunt auctores | |
ira fruor brevis est | |
ira furor brevis est | |
ira habet aliquem | |
ira impedit animi iuditium | |
ira impulsus | |
ira incensus | |
ira motus | |
ira perit subito, quam gignit amicus amico | |
iracundus [iracunda, iracundum] adjective | haragosmelléknév indulatosmelléknév lobbanékonymelléknév |
iracunde [iracundius, iracundissime] adverb | haragosanhatározószó indulatosannékonyanhatározószó lobbanékonyanhatározószó |
iracundia [iracundiae] (1st) F noun | dühös kitörésekfőnév hevességfőnév hirtelen haragfőnév indulatosságfőnév |
iracundiam qui vincit, hostem superat maximum | aki legyőzi haragját, legnagyobb ellenségét győzi le (Publilius Syrus) |
irae leniunt | |
irai | |
iram collgo | |
iram instigo | |
iram movet verb | megharagítige |
iram vinco | |
iras redono | |
irascor [irasci, iratus sum] (3rd) DEP verb | dühöngige |