Holländisch-Deutsch Wörterbuch »

tuigen bedeutet auf Deutsch

HolländischDeutsch
tuigen werkwoord

auftakeln [takelte auf; hat aufgetakelt]Verb

tuigen v

anspannen [spannte an; hat angespannt]Verb

ausrüsten [rüstete aus; hat ausgerüstet]Verb

spannen [spannte; hat gespannt]Verb

vorspannen [spannte vor; hat vorgespannt]Verb

adhesiebetuigen

Beifall spenden

adhesiebetuigen v

applaudieren [applaudierte; hat applaudiert]Verb

aftuigen werkwoord

verhauen [verhaute; hat verhauen]Verb

betuigen werkwoord

deklarieren [deklarierte; hat deklariert]Verb

betuigen v

ausdrücken [drückte aus; hat ausgedrückt]Verb

behaupten [behauptete; hat behauptet]Verb

bestätigen [bestätigte; hat bestätigt]Verb

vergewissern [vergewisserte; hat vergewissert]Verb

dankbetuigen

sich bedanken

dankbetuigen v

danken [dankte; hat gedankt] (für +AKK)Verb

verdanken [verdankte; hat verdankt]Verb

getuigen v

beglaubigen [beglaubigte; hat beglaubigt]Verb

bescheinigen [bescheinigte; hat bescheinigt]Verb

bezeugen [bezeugte; hat bezeugt]Verb

getuigenis o

das Attest [des Attests/Attestes; die Atteste]Substantiv

das Zertifikat [des Zertifikats, des Zertifikates; die Zertifikate]Substantiv

das Zeugnis [des Zeugnisses; die Zeugnisse]Substantiv

getuigenis o
Rechtssprache veraltet

das Testimonium [des Testimoniums; die Testimonien/Testimonia]Substantiv

optuigen werkwoord

auftakeln [takelte auf; hat aufgetakelt]Verb

optuigen v

anspannen [spannte an; hat angespannt]Verb

ausrüsten [rüstete aus; hat ausgerüstet]Verb

spannen [spannte; hat gespannt]Verb

vorspannen [spannte vor; hat vorgespannt]Verb

overtuigen v

überreden [überredete; hat überredet]Verb

überzeugen [überzeugte; hat überzeugt]Verb

overtuigend bijvoeglijk naamwoord

entschieden [entschiedener; am entschiedensten]Adjektiv

triftig [triftiger; am triftigsten]Adjektiv

vangoedesmaakgetuigend bijvoeglijk naamwoord

delikat [delikater; am delikatesten]Adjektiv

vliegtuig [vliegtuigen] o

das Flugzeug [des Flugzeug(e)s; die Flugzeuge]Substantiv

zijnbijvalbetuigen

zujauchzen

zijnbijvalbetuigen werkwoord

akklamieren [akklamierte; hat akklamiert]Verb