Englisch | Deutsch |
---|---|
mischief noun [UK: ˈmɪs.tʃɪf] [US: ˈmɪs.tʃəf] | das Unheil [des Unheils; —]◼◼◼Substantiv der Unfug [des Unfugs; —]◼◼◻Substantiv |
mischief maker noun | der Unheilstifter [des Unheilstifters; die Unheilstifter]◼◼◼Substantiv |
(Mutwille) mischief noun | der Übermut [des Übermutes, des Übermuts; —]Substantiv |
He's full of mischief. | |
Keep out of mischief! |