Deutsch | Türkisch |
---|---|
die Tür [der Tür; die Türen] Substantiv f | kapınoun |
Türen pl | |
der Türgriff [des Türgriffes|Türgriffs; die Türgriffe] Substantiv m | kapı kolunoun |
Türgriffe | |
der Türke [des Türken; die Türken] Substantiv m | Türknoun |
Türkei [Türkei; —] Substantiv | Türkiyenoun |
Türken | |
Türkisch [des Türkischen; —] Substantiv | Türkçenoun |
türkische Süßspeise f | |
Türme pl {satranç} | |
Türme pl | |
der Turm [des Turmes, des Turms; die Türme] Substantiv m {satranç} | kalenoun |
der Turm [des Turmes, des Turms; die Türme] Substantiv m | kulenoun |
türmen [türmte; hat/ist getürmt] Verb | sıvışmakverb tüymekverb üstüste yığmakverb |
abstürzen [stürzte ab; hat abgestürzt] Verb | düşmekverb |
abstürzen [stürzte ab; hat abgestürzt] Verb {uçak} | |
Abstürze pl | |
der Absturz [des Absturzes; die Abstürze] Substantiv m | düşmenoun düşüşnoun |
bestürzt [bestürzter; am bestürztesten] | telaşlıadjective şaşkınadjective |
natürlich [natürlicher; am natürlichsten] Adjektiv | doğaladjective elbetteadjective tabuadjective |
stürmisch [stürmischer; am stürmischsten] Adjektiv | ateşliadjective atılganadjective coşkunadjective fırtınalıadjective heyecanlıadjective |
unnatürlich [unnatürlicher; am unnatürlichsten] | doğal olmayanadjective |
die Drehtür [der Drehtür; die Drehtüren] Substantiv f | döner kapınoun |
Drehtüren | |
einstürzen [stürzte ein; ist eingestürzt] Verb | yıkılmakverb çökmekverb |
Einstürze pl | |
der Einsturz [des Einsturzes; die Einstürze] Substantiv m | yıkılmanoun |