Deutsch | Türkisch |
---|---|
gesellen [gesellte sich; hat sich gesellt] Verb | arkadaş olmakverb birleşmekverb |
der Geselle [des Gesellen; die Gesellen] Substantiv m | arkadaşnoun r. kalfanoun |
Junggesellen pl {adam} | |
der Junggeselle [des Junggesellen; die Junggesellen] Phrase m {adam} | bekârnoun |