Deutsch-Türkisch Wörterbuch »
ehe bedeutet auf Türkisch
| Deutsch | Türkisch |
|---|---|
| umgehen [umging, hat/ist umgangen] Phrase {dedikodu} | dolaşmakverb |
| umgehend Adjektiv | çok aceleadjective hemenadjective olabildiğince çabukadjective |
| umherziehen [zog umher; ist umhergezogen] Verb | göçebelik etmekverb |
| umsehen | |
| umziehen [zog um; hat/ist umgezogen] Verb | taşınmakverb üstünü değişmekverb |
| unehelich Phrase | evlilik dışıadjective gayri meşruadjective |
| das Ungeheuer [des Ungeheuers; die Ungeheuer] Phrase n | canavarnoun çok büyüknoun dehşetlinoun korkunçnoun |
| ungeschehen | |
| untergehen [ging unter; ist untergegangen] Verb | batmakverb çökmekverb |
| unterstehen [unterstand; hat/ist unterstanden] Phrase | emrinde bulunmakverb girişmekverb kalkışmakverb |
| unterziehen [zog unter; hat untergezogen] Verb | katlanmakverb üzerine almakverb |
| unversehens Adverb | ansızınadverb birdenbireadverb |
| unvorhergesehen Phrase | beklenmedikadjective umulmadıkadjective |
| verdrehen [verdrehte; hat verdreht] Verb | burkmakverb |
| das Vergehen [des Vergehens; die Vergehen] Substantiv pl n | geçip gitmeknoun suçnoun |
| verleihen [verlieh; hat verliehen] Verb | ödünç vermekverb vermekverb |
| verlorengehen [ging verloren; ist verlorengegangen] Phrase | kaybolmakverb yitmekverb |
| das Versehen [des Versehens; die Versehen] Substantiv n | dikkatsizliknoun donatmaknoun hatanoun hata yapmaknoun yanılmaknoun |
