Deutsch | Türkisch |
---|---|
borgen [borgte; hat geborgt] Verb | ödünç almakverb ödünç vermekverb |
geborgen [geborgener; am geborgensten] Phrase | emniyetliadjective korunanadjective |
bergen [barg; hat geborgen] Phrase | kurtarmakverb |
die Geborgenheit [der Geborgenheit; —] Substantiv f | emniyetnoun güvenliknoun |
Geborgenheiten | |
verborgen [verborgte; hat verborgt] Verb | gizliverb saklıverb |
verbergen [verbarg; hat verborgen] Verb | gizlemekverb saklamakverb |