Deutsch-Polnisch Wörterbuch »

zu bedeutet auf Polnisch

DeutschPolnisch
zuverlässig [zuverlässiger; am zuverlässigsten] Adjektiv

niezawodnyadjective
taki, który nie zawodzi

die Zuverlässigkeit [der Zuverlässigkeit; —] Substantiv

niezawodnośćnoun
cecha tego, co nie zawodzi, na czym można polegać

Zuversicht | Mut Substantiv

otuchanoun
nadzieja wynikająca z przekonania, że będzie lepiej

zuversichtlich [zuversichtlicher; am zuversichtlichsten] Adjektiv

pełen wiaryadjective

zuvorkommen [kam zuvor; ist zuvorgekommen] Verb

ubiegaćverb
zrobić coś wcześniej niż ktoś inny

uprzedzaćverb
robić wcześniej

zuweilen Adverb

sporadycznieadverb

Zuwenig

niedobór

Zuwiderhandlung Überschreitung | Übertretung Substantiv

przekroczenie(rzeczownik odczasownikowy) od przekroczyć
noun

(mit jemandem) zusammenziehen Verb

żyć na kartę rowerową(rzadki, rzadko używany) (żartobliwie) żyć w wolnym związku, bez ślubu
verb

żyć na kocią łapę(żartobliwie) żyć w wolnym związku, bez ślubu
verb

(sich) zusammenschließen Verb

zjednoczyćverb
połączyć się, tworząc całość

(sich) zusammenschließen Substantiv

łączenienoun
czynność, podczas której coś jest łączone

ab und zu haben Verb

miewaćverb
mieć coś w pewnych odstępach czasu

ab und zu | von Zeit zu Zeit Adverb

od czasu do czasuadverb
co jakiś czas, niezbyt regularnie lub niezbyt często

Abbreviatur | Abkürzung Substantiv

abrewiatura(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) skrót zapisu muzycznego
noun

abdanken | abdizieren | abtreten | zurücktreten | verzichten | niederlegen Verb

abdykować(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zrzekać się władzy monarszej; dokonywać abdykacji
verb

der Abendzug [des Abendzug(e)s; die Abendge] Phrase

pociąg wieczornyphrase

Abflussgebiet | Einzugsgebiet | Zuflussgebiet Substantiv

zlewisko(hydrologia, hydrologiczny) obszar, z jakiego wody spływają do jednego dużego zbiornika naturalnego
noun

Abgabe | Austritt | Zuspiel Substantiv

wyrzutnoun
gwałtowne rzucenie lub wyciągnięcie

Abgabezug

tajne posunięcie

die Abgrenzung [der Abgrenzung; die Abgrenzungen] Substantiv

demarkacjanoun
wytyczenie granicy pomiędzy dwoma obszarami

rozgraniczenienoun

die Abholzung [der Abholzung; die Abholzungen] Substantiv

deforestacjanoun
wycięcie, wytrzebianie, niszczenie lasów

abklingen | zurückgehen Verb

uśmierzaćverb
stawać się mniej dokuczliwym

die Abkürzung [der Abkürzung; die Abkürzungen] Substantiv

droga na skrótynoun

skrót(językoznawstwo, językoznawczy) w piśmie oznacza skrócony zapis nazwy jednowyrazowej lub wielowyrazowej, zbudowany z jednej lub kilku liter;
noun

skrótnoun
droga krótsza od oficjalnej lub zalecanej

ablegen | zurücklegen Verb

odłożyćverb
położyć na bok lub na miejsce coś, co przestało być potrzebne

Abnutzung Substantiv

starcienoun
powierzchowna rana skóry

zużycie(rzeczownik odczasownikowy) od zużyć
noun

die Abschätzung [der Abschätzung; die Abschätzungen] Substantiv

oszacowanienoun
wynik szacowania

absehen | zurücktreten Verb

odstępowaćverb
odchodzić od postanowień

die Absetzung [der Absetzung; die Absetzungen] Substantiv

detronizacja(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) pozbawienie monarchy jego władzy i tytułu;
noun

abstinent | enthaltsam | mäßig | zurückhaltend Adverb

wstrzemięźliwieadverb
z umiarem

Abweisung | Zurückweisung Substantiv

oddalenie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) odrzucenie (np. wniosku, protestu)
noun

der Abzug [des Abzug(e)s; die Abge] Substantiv

dygestorium(chemia, chemiczny) laboratoryjna przeszklona komora, zaopatrzona w wentylację wywiewną;
noun

odbitkanoun
zapis graficzny otrzymany określoną metodą techniczną, np. odciskową, drukarską, fotochemiczną

spust(technologia, technika, techniczny) (wojskowość, wojskowy) (łowiectwo, łowiecki) metalowa dźwignia uruchamiająca wystrzał z broni palnej;
noun

wywódnoun
dowodzenie czego poparte rozumowymi argumentami; argumentacja

6789

Zuletzt gesucht