Deutsch-Polnisch Wörterbuch »

zeug bedeutet auf Polnisch

DeutschPolnisch
das Zeug [des Zeug(e)s; die Zeuge] Substantiv

ciuchynoun

Zeuge Jehovas Substantiv

świadek Jehowy(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek związku wyznaniowego Chrześcijańskiego Zboru Świadków Jehowy;
noun

Zeuge | Zeugin Substantiv

świadek(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba zeznająca podczas procesu sądowego;
noun

świadek(przenośnie, przenośnia) podobnie jak świadek (1.1), ale również w odniesieniu do rzeczy
noun

świadeknoun
osoba, która widziała coś na własne oczy

zeugen [zeugte; hat gezeugt] Verb

płodzićverb
powodować powstanie istoty żywej poprzez akt zapłodnienia

świadczyćverb
być dowodem

Zeugenberg Substantiv

ostaniec(geologia, geologiczny) odosobnione wzniesienie będące pozostałością dawnej powierzchni zniszczonej w wyniku wietrzenia, erozji i denudacji;
noun

das Zeughaus [des Zeughauses; die Zeughäuser] Substantiv

cekhauz(dawniej, dawny) (wojskowość, wojskowy) składnica broni oraz sprzętu i wyposażenia wojskowego
noun

Zeugung | Fortpflanzung Substantiv

prokreacja(biologia, biologiczny) płodzenie i rodzenie potomstwa
noun

Abiturzeugnis | Maturazeugnis | Maturitätszeugnis Substantiv

matura(edukacja, edukacyjny) świadectwo zdania matury (1.1)
noun

das Agrarerzeugnis [des Agrarerzeugnisses; die Agrarerzeugnisse] Phrase

produkt rolnyphrase

der Augenzeuge [des Augenzeugen; die Augenzeugen] Substantiv

świadek naocznynoun

der Augenzeugenbericht [des Augenzeugenbericht(e)s; die Augenzeugenberichte] Phrase

relacja naocznego świadkaphrase

Auto | Wagen | Personenkraftwagen | Kraftfahrzeug | Kraftwagen | Lastkraftwagen Substantiv

samochód(motoryzacja) (transport, transportowy) pojazd mechaniczny, wyposażony w koła, mogący poruszać się dzięki wbudowanemu silnikowi, służący do przewozu ludzi lub towarów;
noun

Automarke | Kraftfahrzeugmarke Substantiv

marka samochodu(motoryzacja) znak firmowy samochodu nadawany przez producenta
noun

belegen | bezeugen Verb

dokumentowaćverb
stanowić dokument; potwierdzać daną sprawę

das Bettzeug [des Bettzeug(e)s; —] Substantiv

pościelnoun
wyposażenie łóżka rozkładane do spania – poduszki, prześcieradło, przykrycie

bezeugen [bezeugte; hat bezeugt] Verb

ręczyćverb
odpowiadać za coś lub za kogoś

Dienstfahrzeug

samochód służbowy

Drehflügelflugzeug | Drehflügler | Rotorflugzeug Substantiv

wiropłat(lotnictwo, lotniczy) maszyna cięższa od powietrza, zdolna do lotu dzięki powstawaniu siły nośnej na wirujących powierzchniach;
noun

das Drillichzeug [des Drillichzeug(e)s; —] Substantiv

drelich(potocznie, potoczny) odzież z drelichu (1.1)
noun

Düsenflugzeug | Jet | Strahlflugzeug Substantiv

odrzutowiec(lotnictwo, lotniczy) samolot, który ma silnik odrzutowy – wykorzystujący energię odrzutu gazów spalinowych;
noun

das Elektrofahrzeug [des Elektrofahrzeug(e)s; die Elektrofahrzeuge] Substantiv

pojazd elektrycznynoun

Elektroflugzeug

samolot elektryczny

erzeugen [erzeugte; hat erzeugt] Verb

wytwarzaćverb
sprawiać, powodować

erzeugen | generieren | hervorbringen Verb

generować(fizyka, fizyczny) wytwarzać pewien nośnik energii albo przekształcać jakąś postać energii w inną
verb

generować(językoznawstwo, językoznawczy) tworzyć nieskończony zbiór zdań za pomocą skończonej liczby zasad gramatycznych
verb

generować(technologia, technika, techniczny) wytwarzać pewne wielkości fizyczne lub matematyczne
verb

das Erzeugnis [des Erzeugnisses; die Erzeugnisse] Substantiv

fabrykatnoun

wytwórnoun
efekt aktywności człowieka lub natury

Erzeugnis | Produkt Substantiv

wyróbnoun
przedmiot będący końcowym efektem procesu produkcji

das Fahrzeug [des Fahrzeug(e)s; die Fahrzeuge] Substantiv

pojazd(potocznie, potoczny) samochód
noun

Fahrzeug | Gefährt Substantiv

pojazdnoun
maszyna mogąca przemieszczać się sama lub z pomocą zwierząt pociągowych;

Feinsteinzeug Substantiv

kamionka(technologia, technika, techniczny) (rzemiosło, rzemieślniczy) twardy materiał ceramiczny stosowany do wyrobu płytek posadzkowych, aparatury kwasoodpornej, rur kanalizacyjnych i naczyń;
noun

das Feuerzeug [des Feuerzeug(e)s; die Feuerzeuge] Substantiv

lichtuga(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) barka portowa przeznaczona do rozładowania statku w celu zmniejszenia zanurzenia
noun

zapalniczkanoun
mały pojemniczek z gazem (lub z benzyną) służący do zapalania, niecenia ognia;

das Flugzeug [des Flugzeug(e)s; die Flugzeuge] Substantiv

samolot(lotnictwo, lotniczy) statek powietrzny wyposażony we własny napęd, mający skrzydła, które tworzą siłę nośną;
noun

Flugzeugbug | Flugzeugkopf Substantiv

nosnoun
dziób samolotu

der Flugzeugträger [des Flugzeugträgers; die Flugzeugträger] Substantiv

lotniskowiec(wojskowość, wojskowy) okręt stanowiący ruchomą bazę dla samolotów, poprzez odpowiednio ukształtowany pokład jako pas startowy;
noun

12