Deutsch-Polnisch Wörterbuch »

zen bedeutet auf Polnisch

DeutschPolnisch
grenzen [grenzte; hat gegrenzt] (an mit Akkusativ) Verb

graniczyć(w odniesieniu do uczuć, stanu fizycznego lub psychicznego) być bliskim, być podobnym, przypominać
verb

zakrawaćverb
być do czegoś podobnym, przypominać coś

die Grenze [der Grenze; die Grenzen] Substantiv

barieranoun
coś, co utrudnia lub uniemożliwia zajście czegoś

barieranoun
przeszkoda, która utrudnia lub uniemożliwia przemieszczanie się

die Grenze [der Grenze; die Grenzen] Adjektiv

granicznyadjective
dotyczący granicy określonego obszaru

grenzenlos Adjektiv

bezgranicznyadjective
taki, który nie ma granic; nie jest ograniczony czymś

grenzenlos | maßlos | uferlos | unermesslich Adjektiv

bezbrzeżnyadjective
o wielkim natężeniu, nasileniu

grenzenlos | maßlos | unendlich | unermesslich Adjektiv

bezmiernyadjective
ogromny tak, że aż niemożliwy do zmierzenia

grenzenlos | uferlos | unermesslich Adjektiv

bezbrzeżnyadjective
niemający brzegów, krańców, nieograniczony

grenzenlos | unumschränkt Adverb

bezgranicznie(książkowy) w sposób bezgraniczny, w najwyższym stopniu
adverb

grunzen [grunzte; hat gegrunzt] Verb

chrząkaćverb

die Grütze (Plural selten) [der Grütze; die Grützen] Substantiv

kleiknoun
potrawa z rozgotowanego ryżu lub kaszy, podawana głównie chorym lub dzieciom

gynozentrisch Adjektiv

gynocentrycznyadjective
związany z gynocentryzmem

haben | besitzen Verb

miećverb
być w posiadaniu czegoś, posiadać coś

miećverb
dysponować środkami na wykonanie czegoś

der Halsschmerz [des Halsschmerzes; die Halsschmerzen] Substantiv

ból gardłanoun

die Handelsbilanz [der Handelsbilanz; die Handelsbilanzen] Phrase

bilans ekonomicznyphrase

bilans handlowyphrase

Hänge-Birke | Sandbirke | Warzenbirke | Weißbirke Substantiv

brzoza brodawkowata(botanika, botaniczny) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Betula pendula Roth, gatunek brzozy pospolitej w Polsce i na chłodniejszych obszarach Eurazji
noun

der Hartweizen [des Hartweizens; die Hartweizen] plant name

pszenica twardaplant name

harzen [harzte; hat geharzt] Verb

żywicować(botanika, botaniczny) wydzielać żywicę
verb

die Haubitze [der Haubitze; die Haubitzen] Substantiv

haubica(wojskowość, wojskowy) działo o krótkiej lufie i małej prędkości początkowej pocisku, przeznaczone głównie do strzelania stromotorowego;
noun

Hauptakzent

akcent główny

die Hauskatze [der Hauskatze; die Hauskatzen] Substantiv

kot domowy(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Felis silvestris catus Linnaeus, udomowiony gatunek ssaka z rzędu drapieżnych w rodzinie kotowatych;
noun

heizen [heizte; hat geheizt] Verb

palićverb
dorzucać drewno, węgiel i inne materiały łatwopalne do ognia, aby podtrzymać płomień

heliozentrisch Adjektiv

heliocentryczny(astronomia, astronomiczny) związany z heliocentryzmem, dotyczący heliocentryzmu, przyjmujący Słońce za punkt odniesienia
adjective

Heliozentrismus Substantiv

heliocentryzm(astronomia, astronomiczny) teoria o centralnym położeniu Słońca we wszechświecie;
noun

herabsetzen [setzte herab; hat herabgesetzt] Verb

bagatelizowaćverb
uważać za niezbyt ważne

deprecjonowaćverb
obniżać wartość, powodować utratę wartości

herabsetzen | abwerten | herabwürdigen | schmälern | verharmlosen Verb

umniejszaćverb
czynić coś mniej ważnym; obniżać wartość, wielkość, znaczenie

herausplatzen Verb

chlapać(potocznie, potoczny) mówić bez zastanowienia
verb

herausplatzen | herausschleudern Verb

wypalać(potocznie, potoczny) mówić coś nagle i bez namysłu
verb

das Herz [des Herze(n)s; die Herzen] Substantiv

czerwień(termin karciany) kier (kolor w kartach)
noun

kier(termin karciany) kolor w kartach oznaczony czerwonym sercem; karta tego koloru
noun

serce(anatomia, anatomiczny) u ludzi i wielu zwierząt: organ (mięsień), którego praca powoduje przepływ krwi w organizmie;
noun

serce(przenośnie, przenośnia) (potocznie, potoczny) miejsce, gdzie są czyjeś uczucia, często miłości
noun

serce(przenośnie, przenośnia) (potocznie, potoczny) współczucie, pozytywne cechy wobec innych, ludzi i zwierząt
noun

serce(przenośnie, przenośnia) centrum, najważniejsza część czegoś
noun

serce(przenośnie, przenośnia) zapał, chęć robienia czegoś jak najlepiej
noun

sercenoun
przedmiot przypominający serce (1.1) będący symbolem miłości

91011