weiss bedeutet auf Polnisch

Deutsch	Polnisch
weiss Substantiv	białenoun pionki, bierki białego koloru
weissagen [weissagte; hat geweissagt] Verb	wróżyć(ezoteryka) przepowiadać przyszłość, dawać wróżbę verb
die Weissagung [der Weissagung; die Weissagungen] Substantiv	wróżbanoun przepowiadanie przyszłości wraz z obrzędami towarzyszącymi temu
Wahrsager \| Weissager Substantiv	wróżbita(ezoteryka) osoba zajmująca się wróżeniem noun
weiß \| weiss Adjektiv	białyadjective mający bardzo jasną barwę przeciwstawną do czarnego, taką jak czysty śnieg, mleko itp.

Zuletzt gesucht