Deutsch-Polnisch Wörterbuch »

wüten bedeutet auf Polnisch

DeutschPolnisch
wüten [wütete; hat gewütet] Verb

grasowaćverb
o chorobie: szerzyć się, panować

wütend [wütender; am wütendsten] Adjektiv

rozgniewanyadjective
taki, który wyraża wzbierający gniew

wściekłyadjective
taki, który jest bardzo zdenerwowany, rozgniewany, wzburzony

ärgern | wütend machen Verb

złościćverb
doprowadzać do złości