Deutsch | Polnisch |
---|---|
der Verstoß [des Verstoßes; die Verstöße] Substantiv | wykroczenie(książkowy) działanie sprzeczne z przyjętymi normami, zasadami wykroczenie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) czyn społecznie szkodliwy, zabroniony przez ustawę i zagrożony karą aresztu, ograniczenia wolności, grzywny lub nagany; |
verstoßen [verstieß; hat verstoßen] (gegen mit Akkusativ) Verb | naruszyćverb wypędzićverb wyrzecverb wyrzec sięverb |
Verstoßen [verstieß; hat verstoßen] (gegen mit Akkusativ) Substantiv | wykroczenie(rzeczownik odczasownikowy) od wykroczyć |
der Regelverstoß [des Regelverstoßes; die Regelverstöße] Substantiv | transgresjanoun |