sturm bedeutet auf Polnisch
| Deutsch | Polnisch |
|---|---|
| der Sturm [des Sturm(e)s; die Stürme] Substantiv | nawałnica(książkowy) gwałtowna burza połączona z silnym wiatrem wicher(meteorologia, meteorologiczny) silny, porywisty wiatr o prędkości 60-75 km/h i o sile 8 stopni w skali Beauforta |
| Sturm im Wasserglas Substantiv | burza w szklance wodynoun |
| Sturm | Gewitter | Sturmwind Substantiv | wichuranoun |
| die Sturmflut [der Sturmflut; die Sturmfluten] Substantiv | |
| sturmfreie Bude Substantiv | wolna chata(potocznie, potoczny) dom lub mieszkanie, w którym chwilowo nie ma domowników i można z niego swobodnie korzystać |
| Sturmgewehr | |
| die Sturmmöwe [der Sturmmöwe; die Sturmmöwen] Substantiv | mewa pospolita(ornitologia, ornitologiczny) Larus canus, średniej wielkości gatunek mewy spotykany na wybrzeżach morskich i w pobliżu wód śródlądowych; |
| Angriff | Attacke | Sturm Substantiv | atak(sport, sportowy) nagła akcja mająca na celu zdobycie przewagi nad rywalem |
| der Beifallssturm [des Beifallssturm(e)s; die Beifallsstürme] Substantiv | owacja(historia, historyczny, historycznie) w starożytnym Rzymie: przyznawana przez senat nagroda dla zwycięskiego wodza w postaci uroczystego wjazdu do Rzymu, mająca status niższy niż triumf; |
| Belagerungsturm Substantiv | kampanila(architektura, architektoniczny) wysmukła wieża pełniąca funkcję dzwonnicy, stojąca obok kościoła; |
| der Bildersturm [des Bildersturm(e)s; die Bilderstürme] Substantiv | ikonoklazmnoun ikonoklazmenoun |
| Ruhe vor dem Sturm | Stille vor dem Sturm Substantiv | cisza przed burząnoun |
| Sandsturm | Staubsturm Substantiv | burza piaskowa(meteorologia, meteorologiczny) zjawisko atmosferyczne polegające na gwałtownym unoszeniu przez silny wiatr olbrzymich ilości piasku; |
| Schlossturm Substantiv | donżon(architektura, architektoniczny) wieża lub baszta będąca częścią zamku, przeznaczona do obrony i zamieszkania; |
| der Schneesturm [des Schneesturm(e)s; die Schneestürme] Substantiv | purga(meteorologia, meteorologiczny) silny i gwałtowny północno-wschodni wiatr wiejący na Syberii, połączony z zamiecią śnieżną zamieć(meteorologia, meteorologiczny) śnieg podniesiony z powierzchni ziemi i niesiony przez wiatr; śnieżycanoun |
| Seesturm Substantiv | sztorm(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) (meteorologia, meteorologiczny) burza morska, podczas której wieje bardzo silny i porywisty wiatr, powodujący powstawanie wysokich fal |
| Tauchsturmvogel Substantiv | nurzec(ornitologia, ornitologiczny) ptak z rodziny Pelecanoididae; |
| wer Wind sät, wird Sturm ernten | kto sieje wiatr, ten zbiera burzękto wywołuje zamęt, niezgodę, może sam paść ofiarą swoich poczynań |
| Windhose | Wirbelsturm Substantiv | trąbanoun |
| Wirbelsturm | Wirbelwind | Windhose Substantiv | trąba powietrzna(meteorologia, meteorologiczny) przesuwający się wir powietrza w kształcie leja o dużej sile niszczącej; |
