rechts bedeutet auf Polnisch
| Deutsch | Polnisch |
|---|---|
| rechts konservativ Adjektiv | prawy(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) prawicowy, konserwatywny |
| rechts | recht Adjektiv | prawyadjective |
| der Rechtschreibfehler [des Rechtschreibfehlers; die Rechtschreibfehler] Substantiv | błąd ortograficznynoun |
| Rechtschreibung | Orthographie Substantiv | ortografianoun |
| der Rechtsextremismus [des Rechtsextremismus; —] Substantiv | skrajna prawica(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) termin określający osoby, ugrupowania głoszące idee prawicowe charakteryzujące się skrajnym programem lub radykalnymi metodami działania; |
| die Rechtsfolge [der Rechtsfolge; die Rechtsfolgen] Substantiv | skutek prawny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) następstwo prawne, regulowane przez określone normy prawne, pojawiające się po zaistniałym fakcie prawnym; |
| das Rechtsgeschäft [des Rechtsgeschäft(e)s; die Rechtsgeschäfte] Phrase | czynność prawnaphrase |
| rechtsgängig Adjektiv | prawoskrętnyadjective |
| die Rechtshandlung [der Rechtshandlung; die Rechtshandlungen] Phrase | akt prawnyphrase |
| der Rechtshänder [des Rechtshänders; die Rechtshänder] Substantiv | praworęcznynoun |
| Rechtshänderin | |
| rechtshändig Adjektiv | praworęcznyadjective |
| rechtskräftig Adjektiv | prawomocny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) posiadający moc prawną |
| Rechtssetzung Substantiv | normotwórstwo(rzadki, rzadko używany) ustanawianie norm, prawideł, wytycznych (i tym podobne, i temu podobne) |
| rechtsverbindlich | |
| die Rechtswissenschaft [der Rechtswissenschaft; die Rechtswissenschaften] Substantiv | jurysprudencjanoun prawoznawstwo(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ogół wiedzy o prawie |
| Advokat | Anwalt | Rechtsanwalt | anwaltlich Adjektiv | adwokackiadjective |
| als Rechtsanwalt tätig sein Verb | prekonizować(kościelny) mianować biskupa lub kardynała |
| Anwalt | Rechtsanwalt Substantiv | adwokat(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) prawnik udzielający porad i prowadzący sprawy klientów w sądzie; |
| außen | rechts Adjektiv | prawy(krawiectwo) (o stronie tkaniny, odzieży): przeznaczony do noszenia na danej stronie |
| geltend | rechtswirksam Adjektiv | obowiązującyadjective |
| Gesetzeslücke | Rechtslücke Substantiv | luka w prawienoun |
| gesetzwidrig | ungesetzlich | rechtswidrig | widerrechtlich Adjektiv | bezprawny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) niezgodny z przepisami prawa |
| das Gewohnheitsrecht [des Gewohnheitsrechts; —] Substantiv | prawo zwyczajowe(socjologia, socjologiczny) zbiór stosowanych norm prawnych ukształtowanych w toku historii i uważanych przez jakąś społeczność lub grupę za obowiązujące; |
| das Jagdrecht [des Jagdrechts; die Jagdrechte] Phrase | prawo łowieckiephrase |
| Jurist | Rechtswissenschaftler Substantiv | prawnik(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba mająca wykształcenie prawnicze |
| Juristin | Rechtsanwältin Substantiv | prawniczkanoun |
| nach rechts | |
| Verteidiger | Rechtsanwalt Substantiv | obrońca(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba, której pracą jest obrona interesów oskarżonego podczas sprawy karnej |
| zurechtschneiden | |
| das öffentliches Recht [des öffentlichen Rechts; —] Substantiv | prawo publiczne(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) gałąź prawa zawierająca normy prawne, których zadaniem jest ochrona interesu publicznego; |
